Tinidazol

Tinidazol

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C8H13N3O4S
Masa molowa	247,27 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	19387-91-8
PubChem	5479
DrugBank	DB00911
SMILES CCS(=O)(=O)CCN1C(=NC=C1[N+](=O)[O-])C
InChI InChI=1S/C8H13N3O4S/c1-3-16(14,15)5-4-10-7(2)9-6-8(10)11(12)13/h6H,3-5H2,1-2H3 InChIKey HJLSLZFTEKNLFI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Temperatura topnienia 127–128 °C[1] logP −0,35[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-09-18] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H312, H332, H341, H351 Zwroty P P280 Dawka śmiertelna LD50 2710 mg/kg (szczur, doustnie)[1]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	A02BD09 J01RA11 J01RA13 J01XD02 G01AF21 P01AB02
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka Procent wchłaniania ok. 99% Okres półtrwania 9–11 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 12% Metabolizm częściowo wątrobowy Wydalanie 60–65% z moczem (20–25% w postaci niezmienionej) oraz z kałem (około 12%)
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie

Tinidazol, tynidazol – organiczy związek chemiczny, pochodna 5-nitroimidazolu, lek przeciwpasożytniczy i przeciwbakteryjny.

Mechanizm działania

Lek uszkadza strukturę DNA lub hamuje jego syntezę w komórkach drobnoustrojów.

Wskazania

Tinidazol stosuje się w leczeniu rzęsistkowicy, a także w chorobach wywołanych przez Giardia intestinalis i Entamoeba histolytica. Z racji działania na podobne patogeny co metronidazol, tynidazol stosuje się zamiennie (na przykład w przypadkach, gdy metronidazol jest nietolerowany przez pacjenta).

Tinidazol może być również stosowany w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych, w tym Helicobacter pylori.

Dawkowanie

Dawkę ustala lekarz. Wielkość dawki zależy typu od infekcji i masy ciała. U kobiet zarażonych rzęsistkiem pochwowym stosuje się zazwyczaj dawkę jednorazową. Należy także leczyć partnera seksualnego, jako że zakażenie Trichomonas vaginalis może przebiegać bezobjawowo u mężczyzn.

Podczas leczenia i co najmniej przez 3 dni po jego zakończeniu nie należy pić alkoholu, ze względu na ryzyko wystąpienia efektu disulfiramowego, objawiającego się zaczerwienieniem twarzy, wzrostem ciśnienia tętniczego, przyspieszeniem bicia serca, nadmierną potliwością, dusznościami.

Działania niepożądane

• mdłości
• wymioty
• gorzki i metaliczny smak w ustach
• wysypka skórna
• ból i zawroty głowy
• zmiany w obrazie morfologicznym krwi
• pociemnienie barwy moczu

Preparaty

• Tinidazolum – tabletki powlekane 500 mg

Przypisy

1. Tinidazole, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2017-09-18]  (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.