Timon Henricus Fokker (ur. 8 marca 1880 w Batavii, zm. 6 stycznia 1956 w Rzymie)[1] – holenderski dyplomata i krytyk sztuki.
Biografia
Urodził się w Batavii w Holenderskich Indiach Wschodnich[2]. Był kuzynem holenderskiego projektanta samolotów Antona Fokkera[3].
Studiował prawo na Uniwersytecie w Lejdzie i w 1907 roku uzyskał stopień doktora[3]. Potem pracował jako prawnik w Amsterdamie. W 1917 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Holandii, początkowo jako konsul w Sofii w Bułgarii. W 1918 został mianowany konsulem generalnym Holandii w Kijowie w okresie istnienia Ukraińskiej Republiki Ludowej. Po przewrocie październikowym doszło na Ukrainie do wielkiego zamieszania polityczno-militarnego, a Kijów, jak określił to sam Fokker, stał się najważniejszym ośrodkiem Europy Wschodniej[3]. W 1921 zakończył karierę dyplomaty i osiadł w Rzymie, poświęcając się historii sztuki.
Od 1932 pracował w Galerii Doria-Pamfili. W 1933 ożenił się z Gertudą Reineker.
Od 1947 do 1952 był wykładowcą na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie.
Przypisy
