PROFILBARU.COM

Theodor Joseph Martin Kaes (ur. 7 listopada 1852 w Ambergu, zm. 22 grudnia 1913 w Hamburgu) – niemiecki lekarz neurolog.

Pracował w Szpitalu Psychiatrycznym Friedrichsberg w Hamburgu, gdzie pełnił funkcję pierwszego prosektora i szefa laboratorium neuroanatomicznego od 1899 do 1913^[1]. Zmarł podczas obchodu lekarskiego. Wspomnienie pośmiertne poświęcił mu Wilhelm Weygandt^[2].

Po śmierci jego następcą został Alfons Maria Jakob.

Theodor Kaes był pionierem mieloarchitektoniki, i pamiętany jest za prace nad nią^[3]. Został też uwieczniony w eponimie linii Kaesa, będącej cienkim pasmem zmielinizowanych włókien nerwowych biegnącym między zewnętrzną ziarnistą a zewnętrzną piramidową warstwą kory mózgu. Linia ta nazywana była też niekiedy linią Kaesa-Bechterewa, w związku z odkryciem dokonanym niezależnie przez rosyjskiego uczonego Władimira Biechtierewa.

Wybrane prace

Untersuchungen über Verwirrtheit. Jahrbücher der hamburgischen Staatskrankenanstalten 2, ss. 657–682 (1890)
Die Anwendung der Wolters’schen Methode auf die feinen Fasern der Hirnrinde (Vorläufige Mitteilung). Neurologisches Centralblatt 10, ss. 456–459 (1891)
Beiträge zur Ätiologie der allgemeinen Paralyse nebst einleitenden allgemeinstatistischen Bemerkungen. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 49, ss. 614–649 (1893)
Zur pathologischen Anatomie der Dementia paralytica^[4]. (1902)
Beiträge zur Kenntniss des Reichthums der Grosshirnrinde des Menschen an markhaltigen Nervenfasern^[5] (1893)

Przypisy

↑ Jürgen Peiffer: Hirnforschung in Deutschland 1849 bis 1974: Briefe zur Entwicklung von Psychiatrie und Neurowissenschaften sowie zum Einfluss des politischen Umfeldes auf Wissenschaftler. Springer, s. 1086. ISBN 3-540-40690-5.
↑ Weygandt W. Theodor Kaes†. Psychiatrisch neurologische Wochenschrift 15, ss. 613–615 (1914)
↑ Sammet K. Wilhelminian myelinated fibers-Theodor Kaes, myeloarchitectonics and the asylum Hamburg-Friedrichsberg 1890-1910. „J Hist Neurosci”. 15. 1, s. 56-72, 2006. DOI: 10.1080/09647040500207770. PMID: 16443574.
↑ TheodorT. Kaes TheodorT., Zur pathologischen Anatomie der Dementia paralytica. (Schluss.), „Mschr Psychiat Neurol”, 12 (5), 1902, s. 467–476, DOI: 10.1159/000220801, ISSN 0014-3022 (ang.).
↑ TheodorT. Kaes TheodorT., Beiträge zur Kenntniss des Reichthums der Grosshirnrinde des Menschen an markhaltigen Nervenfasern, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 25 (3), 1893, s. 695–758, DOI: 10.1007/BF01791432, ISSN 0003-9373 (niem.).

[1] Jürgen Peiffer: Hirnforschung in Deutschland 1849 bis 1974: Briefe zur Entwicklung von Psychiatrie und Neurowissenschaften sowie zum Einfluss des politischen Umfeldes auf Wissenschaftler. Springer, s. 1086. ISBN 3-540-40690-5.

[2] Weygandt W. Theodor Kaes†. Psychiatrisch neurologische Wochenschrift 15, ss. 613–615 (1914)

[3] Sammet K. Wilhelminian myelinated fibers-Theodor Kaes, myeloarchitectonics and the asylum Hamburg-Friedrichsberg 1890-1910. „J Hist Neurosci”. 15. 1, s. 56-72, 2006. DOI: 10.1080/09647040500207770. PMID: 16443574.

[4] TheodorT. Kaes TheodorT., Zur pathologischen Anatomie der Dementia paralytica. (Schluss.), „Mschr Psychiat Neurol”, 12 (5), 1902, s. 467–476, DOI: 10.1159/000220801, ISSN 0014-3022 (ang.).

[5] TheodorT. Kaes TheodorT., Beiträge zur Kenntniss des Reichthums der Grosshirnrinde des Menschen an markhaltigen Nervenfasern, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 25 (3), 1893, s. 695–758, DOI: 10.1007/BF01791432, ISSN 0003-9373 (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]