Teresin (niem. Theresia) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Trzcianka[3].
Wieś, otoczona lasami, polami oraz rzeczkami, jest położona około 4 km na południowy wschód od Trzcianki, 2 km od drogi wojewódzkiej nr 178.
Historia
Według legendy pewien hrabia miał trzy córki: Radolinę, Szarlottę i Teresę. Gdy wszystkie dorosły, otrzymały od ojca po majątku. Radolinie przypadła ziemia nadnotecka, na której powstał Radolin. Szarlotta stała się właścicielką terenów nad jeziorem Moczytko, gdzie znajduje się Osiniec. Z kolei Teresa dostała ziemię, na której powstał Teresin.
W 1772 roku wieś przypadła Prusom. W latach 1807–1815 należała do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 do 1945 znów do Królestwa Prus. Po przesiedleniu ludności niemieckiej, zamieszkana przez Polaków z województwa poznańskiego, Kresów oraz przez Łemków.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie pilskim.
W Teresinie nie ma zabytków, lecz do obiektów historycznych można zaliczyć:
Dzwonnica dawniej ostrzegała przed kataklizmami, a po I wojnie światowej stała się obiektem upamiętniającym poległych niemieckich żołnierzy. Poległych w wojnie 1914-1918 żołnierzy niemieckich i polskich z tych terenów upamiętnia również głaz znajdujący się 200 metrów za wsią. W pobliżu głazu rosną stare dęby.
Turystyka i rekreacja
Przez Teresin przebiegają szlaki turystyczne:
Przypisy
Bibliografia
- Małgorzata Linettej, Andrzej Świątek: Trzcianka. Miasto i gmina.. Poznań: Oficyna Wydawnicza GŁOS WIELKOPOLSKI, 2002, s. 46-47. ISBN 83-88965-26-3.
- Jan Dolata, Elżbieta Gajda, Henryk Rogacki: Trzcianka. Zarys dziejów. Część II (po 1945 roku). Poznań: Wydawnictwo KORAB, 1994, s. 102. ISBN 83-901269-2-3.
- Stanisława Zajchowska: Powiat trzcianecki wczoraj i dziś. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1961, s. 124-125.
