Tauno Johannes Luiro (ur. 24 lutego 1932 w Rovaniemi, zm. 29 października 1955 w Muurola) – fiński skoczek narciarski, uczestnik Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1952, rekordzista świata w długości skoku narciarskiego w latach 1951–1961.
2 marca 1951[2] skoczył 139 metrów na skoczni w Oberstdorfie i tym samym poprawił ówczesny rekord świata w długości lotu narciarskiego Dana Netzella. Rekord poprawił dziesięć lat później Jože Šlibar (141 m)[3]. Jednocześnie Luiro został pierwszym Finem, który oddał skok ponadstumetrowy i pierwszym fińskim rekordzistą świata[4].
W 1952 wystartował w konkursie skoków w ramach igrzysk w Oslo. Po pierwszej serii konkursowej plasował się na 30. miejscu, wspólnie z Hiroshi Yoshizawą i Tatsuo Watanabe[5]. W drugiej serii uzyskał 64 metry, co było szóstą odległością serii[a] i dziewiątym rezultatem punktowym[6]. Pozwoliło to Finowi awansować w klasyfikacji konkursu na 18. miejsce, ex aequo z amerykańskim skoczkiem, Artem Toklem[7].
Był wujem Tauno Käyhkö – fińskiego, a później kanadyjskiego skoczka narciarskiego, olimpijczyka w 1972 i 1980[8] oraz bratem Erkki Luiro – fińskiego dwuboisty klasycznego, olimpijczyka w 1964[9]. Tauno Luiro był cukrzykiem. W październiku 1955, w wieku 23 lat, zmarł na gruźlicę[4].
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
