Grę w rugby Faletau rozpoczął w drużynie New Panteg R.F.C. z Pontypool[9], a następnie trenował z zespołem RTB Ebbw Vale R.F.C.[8] (pierwotnie występował na pozycji skrzydłowego)[2]. W tym czasie uczęszczał do Pontnewynydd Primary School i Trevethin Comprehensive School w Pontypool[8]. W wieku 16 lat przeniósł się do angielskiego Bristolu, gdzie trafił do Filton College. Równolegle trenował w Bristol Academy of Sport[2][10].
Z uwagi na trudne do wymówienia polinezyjskie imię w dzieciństwie rówieśnicy nazywali go „Toby”, które to zdrobnienie przylgnęło do Tongijczyka na kolejne lata. W 2014 roku Faletau zwrócił się z prośbą, by w oficjalnych publikacjach podawać jego pełne imię, Taulupe. Jednocześnie przyznał, że nie przeszkadza mu nazywanie go Tobym[10].
Kariera klubowa
W trakcie gry w Bristolu Faletau został zauważony przez skautów Newport Gwent Dragons i został włączony do akademii tej drużyny[1]. Wkrótce młody zawodnik rozpoczął też rywalizację wśród seniorów – w sezonie 2009/2010 debiutował w miejscowej ekstraklasie w drużynie Cross Keys R.F.C.[3], a pod koniec 2009 roku wystąpił również w kilku spotkaniach Newport R.F.C.[4]. Niemal natychmiast został włączony do składu Dragons rywalizujących w Celtic League. Już w pierwszym sezonie w barwach „Smoków” wystąpił ośmiokrotnie[2][1].
Kariera Toby’ego rozwijała się błyskawicznie, czego najlepszym dowodem jest wyśmienita forma w sezonie 2010/2011 i liczne nagrody, jakie wówczas otrzymał[2].
W październiku 2013 roku zawodnik przedłużył kontrakt z Newport Gwent Dragons do czerwca 2016 roku[11].
Pod koniec sezonu 2014/2015 pojawiły się liczne doniesienia medialne łączące Faletau z klubami English Premiership, głównie z Bath Rugby[13]. Niemniej ostatecznie do przenosin nie doszło, prawdopodobnie także z uwagi na tzw. „Prawo Gatlanda” – ówczesny selekcjoner reprezentacji Warren Gatland w porozumieniu z walijskimi władzami rugby ustalał niewielki limit zawodników występujących na co dzień poza Walią, którzy mogą być powołani do reprezentacji. Co więcej selekcjonerowi przysługiwało prawo zatwierdzania transferów zawodników, którzy związani byli obowiązującymi kontraktami z krajową federacją, zaś sam Gatland sceptycznie wypowiadał się na temat przenosin Faletau do Anglii[14].
Imponujące występy w drużynie młodzieżowej[6] zaowocowały powołaniem do dorosłej kadry na Puchar Sześciu Narodów 2011, w którym jednak nie wystąpił z uwagi na kontuzję kostki[1][2]. Ostatecznie swój debiut Faletau zaliczył w uznanym za oficjalne czerwcowym spotkaniu z Barbarians[1][2][6]. Mając na koncie zaledwie trzy występy w drużynie narodowej, urodzony na Tonga 20-latek otrzymał powołanie na Puchar Świata[17][18]. W trakcie turnieju wystąpił we wszystkich siedmiu meczach reprezentacji Walii, która ostatecznie zajęła czwarte miejsce[2]. Dodatkowo zdobył dwa przyłożenia (w tym w meczu pierwszej kolejki z Południowa Afryką)[17] i wykonał 75 szarż (wszystkie skuteczne)[1][19]. Turniejem tym ugruntował swoje miejsce w drużynie narodowej – przez kolejne lata prezentował bardzo wysoką i równą formę, dzięki czemu występował w niemal wszystkich meczach walijskiej reprezentacji[19].
