Tajny Detektyw. Ilustrowany Tygodnik Kryminalno-Sądowy – polski tygodnik brukowy, opisujący zbrodnie i skandale obyczajowe, wydawany w latach 1931−1934 przez Mariana Dąbrowskiego[1] w Krakowie[2].
Historia
W każdym numerze czasopismo publikowało kilka do kilkunastu reportaży dotyczących spraw kryminalnych prowadzonych przez polski wymiar sprawiedliwości, opisanych sugestywnym, niestroniącym od opisów okrucieństw językiem. Reportaże dotyczyły zarówno świata przestępczego, jak i historii z życia wyższych sfer. Artykuły były pisane w oparciu o relacje świadków i akta śledztw. Każdemu artykułowi towarzyszyły liczne zdjęcia, w tym portrety przestępców, fotografie z wizji lokalnej, zdjęcia narzędzi zbrodni, zdjęcia ofiar morderstw, wypadków i samobójstw[3].
Czasopismo było bardzo dochodowe, zostało jednak zamknięte z powodu oburzenia społecznego i nacisków na wydawcę, któremu zarzucano, że publikacje tygodnika miały mieć zły wpływ na młodzież. Epatowanie okrucieństwem i półpornograficzny charakter pisma spowodowały ostrą krytykę ze strony Kościoła, prawicy i Policji Państwowej. Czasopismu zarzucano inspirowanie niektórych osób do popełniania zbrodni, a szczegółowy opis narzędzi wykorzystywanych w fałszerstwach pieniędzy, włamaniach i napadach uznawano za instruktaż dla przyszłych przestępców[3]. Przy złodziejach miały być znajdowane egzemplarze Tajnego Detektywa[1]. Ponadto relacjonowanie na bieżąco przebiegu śledztwa niejednokrotnie umożliwiło przestępcom tuszowanie śladów[3].
Dąbrowski zamknął czasopismo, gdy do inspirowania się tygodnikiem przyznali się oskarżeni w procesie o zabójstwo[1][4].
Zobacz też
Przypisy
Literatura dodatkowa
- Aleksandra Matykiewicz: "Tajny Detektyw" (1931-1934) : brukowy tygodnik koncernu "Ilustrowanego Kuriera Codziennego". Rocznik Historii Prasy Polskiej, Tom 7, Numer 1 (13) (2004) s. 21-37.
Linki zewnętrzne
