W latach 1984–1985 był wikariuszem w parafii Nowogród. Od 1985 do 1986 pracował jako notariusz sądu biskupiego w Łomży, a w latach 1986–1997 notariusz kurii diecezjalnej w Łomży. W 1991 został wicekanclerzem kurii. W 1994 objął funkcję wizytatora wstępnego dla kanonicznej wizytacji parafii, a w 2003 wizytatora urzędu dziekańskiego oraz parafii dziekana rejonowego. W 1995 został sędzią sądu biskupiego diecezji ełckiej, a w 1996 również sądu biskupiego diecezji łomżyńskiej.
W 1997 został dyrektorem Domu Biskupiego w Łomży i dyrektorem Diecezjalnego Domu Rekolekcyjnego w Łomży. W 2002 wszedł w skład rady kapłańskiej. W 2003 został delegatem biskupa łomżyńskiego ds. szkół katolickich w Łomży, a w 2005 objął nadzorem szkoły katolickie w diecezji. W 2003 został członkiem rady programowej Diecezjalnego Radia Nadzieja. W 2004 objął funkcję przewodniczącego komisji stypendialnej Funduszu Diecezji Łomżyńskiej „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. W 2005 został członkiem rady nadzorczej Katolickiego Centrum Informacji Europejskiej w Łomży. W latach 1995–2005 uczestniczył w pracach I Synodu Diecezji Łomżyńskiej, następnie został członkiem Komisji Posynodalnej. W 1997 został współredaktorem kwartalnika „Łomżyńskie Wiadomości Diecezjalne” i współredaktorem „Rocznika Diecezji Łomżyńskiej”. W 1999 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości[1].
W 1989 rozpoczął prowadzenie wykładów z prawa kanonicznego, prawa wyznaniowego i techniki kancelaryjnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży. Został też wykładowcą Kolegium Teologicznego w Łomży i Instytutu Studiów nad Rodziną Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[1].
W strukturach Konferencji Episkopatu Polski objął funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Apostolstwa Trzeźwości[6], od 2018 Zespołu ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych[7]. Został ponadto członkiem Rady Prawnej, Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą, Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Litwy, Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie[6] i Rady ds. Środków Społecznego Przekazu[8].
