Survival of the Fattest (Przetrwanie najgrubszego) - rzeźba przedstawiająca małego, wygłodzonego chłopca niosącego grubą kobietę, stworzona przez Jensa Galschiøta i Larsa Calmara w 2002 roku jako symbol niewłaściwego zarządzania światowymi zasobami pożywienia.
Rzeźba i symbolika
Statua, wysoka na 3,5 metra przedstawia obfitych kształtów kobietę z cywilizacji zachodniej, siedzącą na ramionach wychudzonego afrykańskiego chłopca. Kobieta trzyma wagę jako symbol sprawiedliwości, ale jej oczy są zamknięte, co oznacza degenerację owej sprawiedliwości. Symbolizuje to niechęć do zwracania uwagi na oczywistą niesprawiedliwość.
Celem stworzenia rzeźby było wysłanie swoistej wiadomości do bogatej części świata, oraz skupienie się na otyłości cywilizacji zachodniej, spowodowanej nadmierną konsumpcją podczas gdy ludzie w Trzecim Świecie umierają z głodu. Z powodu niewłaściwego zarządzania zasobami większość ludzi z zachodnich krajów żyje w wygodzie. Ograniczają oni ludność krajów biednych niesprawiedliwym podziałem dóbr: kraje bogate stanowią swoistą barierę trzymającą kraje biedne z dala od rynków zachodnich[1].
Wystawa na szczycie w Kopenhadze
W 2009 roku na XV Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu Jens Galschiøt wystawił serię rzeźb pod tytułem SevenMeters (Siedem Metrów). Przetrwanie Najgrubszego była prawdopodobnie najbardziej przejmującym elementem tej serii.
Przetrwanie Najgrubszego została umieszczona w porcie w Kopenhadze, blisko znanej Małej Syrenki, rzeźby powstałej na kanwie baśni Andersena. Rocznie Małą Syrenkę ogląda około miliona turystów, dlatego Galschiøt uznał, iż ustawienie jego własnej rzeźby prawie w tym samym miejscu zwróci uwagę wielkiej ilości ludzi. Ów czyn miał również sprawić, że cele i plany bogatych narodów na Konferencji w Sprawie Zmian Klimatu zostałyby zauważone takimi, jakimi są: jako mrzonki i bajki[2].
Zobacz też
Przypisy
