Styl grzbietowy, kraul na wznak[1] – jedyny styl pływania, w którym pływa się na plecach[1]. Jest trzecim najszybszym sposobem pływania[1]. Styl zalecany rozpoczynającym naukę pływania[1].
Pływanie sportowe
Wyścig w stylu grzbietowym rozpoczyna się z wody.
Zawodnicy opierają stopy o ścianę końcową pływalni i umieszczają dłonie na uchwytach przymocowanych do słupków startowych. Na sygnał startu odbijają się od ściany i płyną na plecach przez cały wyścig z wyjątkiem wykonywania nawrotów, kiedy dopuszczalne jest obrócenie się na piersi. Przepisy pływania nie określają sposobu wykonywania ruchów ramion i nóg, najczęściej spotykana jest praca naprzemienna. Zawodnicy muszą płynąć na powierzchni wody, całkowite zanurzenie ciała po starcie i nawrocie dopuszczalne jest tylko na dystansie nie dłuższym niż 15 metrów.
nieutrzymanie pozycji na plecach (z wyjątkiem wykonywania cyklu nawrotu),
stanie (zmiana pozycji ciała),
wynurzenie głowy spod lustra wody po starcie poza linią 15 metrów,
wynurzenie głowy spod lustra wody po nawrocie poza linią 15 metrów,
brak kontaktu ze ścianą nawrotową,
brak kontaktu ze ścianą na zakończenie wyścigu,
brak pozycji na plecach przy opuszczaniu ściany nawrotowej,
wykonanie ruchu nogą lub ramieniem niezwiązanego z wykonywaniem cyklu nawrotu,
ukończenie wyścigu nie w położeniu na plecach,
obrót ciała wzdłuż podłużnej osi, przekraczający 90 stopni od poziomu.
Technika
Pracę rąk cechują silne wymachy za siebie, zaś rola nóg polega na silnym wybiciu wody w górę. Głowa jest ułożona w ten sposób, że broda nie dotyka klatki piersiowej, co nadaje ciału hydrodynamiczny kształt.
W trakcie ruchu ramion z wody najpierw wychodzi bark (następuje rotacja w barkach i tułowiu), potem z wody wychodzi kciuk, w powietrzu obracamy dłoń i wkładamy ją małym palcem do wody, następuje faza właściwa, czyli pociągnięcie i mocne, dynamiczne odepchnięcie pod wodą z jednoczesnym nakreśleniem kształtu litery S.