Stina Blackstenius (ur. 5 lutego1996 w Vadstenie[1]) – szwedzka piłkarka występująca na pozycji napastniczki w angielskim klubie Arsenal oraz w reprezentacji Szwecji. Srebrna medalistka Igrzysk Olimpijskich, brązowa medalistka Mistrzostw Świata.
Kariera klubowa
Dorastała w rodzinnym mieście Vadstena, gdzie w 2002 roku, w wieku 6 lat, zaczęła grać w piłkę nożną w miejscowym klubie Vadstena GIF. 20 kwietnia 2011 roku rozegrała pierwszy mecz w drużynie seniorskiej tego klubu przeciwko BK Kenty.
Po udanych występach dla klubu, którego była wychowanką. przeniosła się do pierwszoligowego klubu Linköpings FC, z którym podpisała 3-letni kontrakt. Zadebiutowała w nim 17 kwietnia 2013 roku w zremisowanym 1:1 meczu z zespołem Kopparbergs/Göteborg FC, wchodząc w 68 minucie. Pierwszego gola na najwyższym szczeblu rozgrywek ligowych strzeliła 28 maja 2013 roku, w wygranym meczu przeciwko Malmö FF (3:1). Wraz z klubem z Linköping występowała także w pucharze Szwecji, wygrywając te rozgrywki w sezonach 2013/2014 oraz 2014/2015. W październiku 2014 roku zadebiutowała także w rozgrywkach ligi mistrzyń. Ponadto w 2016 roku zdobyła ze Szwedzkim klubem mistrzostwo Szwecji.
W styczniu 2017 roku przeniosła się do francuskiego, pierwszoligowego klubu Montpellier HSC. W klubie tym pierwszy mecz rozegrała 4 stycznia 2017 roku w meczu przeciwko Paris Saint-Germain, wchodząc na drugą połowę, oraz strzelając zwycięskiego gola na 2:1 w 81 minucie. W sezonie 2016/2017 grając dla klubu z Montpellier w 11 meczach i zdobywając 7 goli, pomogła mu zdobyć wicemistrzostwo Francji, plasując się za zespołem Olympique Lyon. Łącznie dla francuskiego klubu podczas dwóch lat zagrała w 43 meczach i zdobyła 25 bramek.
W styczniu 2019 roku powróciła do wcześniejszego klubu Linköpings FC. W 2021 przeniosła się do innego szwedzkiego klubu Kopparbergs/Göteborg FC. Wraz z tym klubem kolejny raz zdobyła puchar Szwecji w sezonie 2020/2021, a także mistrzostwo Szwecji 2020. W sezonie 2021 ligi szwedzkiej osiągnęła tytuł króla strzelców strzelając 17 bramek, jej klub zaś zdobył wicemistrzostwo.
W styczniu 2022 roku została zawodniczką angielskiego klubu Arsenal. Zadebiutowała w nim 19 stycznia w meczu przeciwko Manchesterowi United zastępując w 69 minucie Vivianne Miedeme.
Dla seniorskiej reprezentacji pierwszy mecz rozegrała 27 października 2015 roku, przeciwko Danii, wchodząc w 79 minucie meczu eliminacyjnego Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Kobiet 2017[2]. Pierwszego gola dla seniorskiej reprezentacji zdobyła w swoim 5 występie, 8 kwietnia 2016 roku przeciwko Słowacji (3:0) podczas eliminacji na te same mistrzostwa[3]. Była w składzie reprezentacji Szwecji podczas Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro, zdobywając srebrny medal tej imprezy. W finale przeciwko reprezentacji Niemiec zdobyła gola w 66 minucie, jednak mecz zakończył się porażką 2:1[4].
Brała również udział w Mistrzostwach Świata 2019. Podczas mistrzostw we Francji zdobyła 2 gole, zaś jej reprezentacja zdobyła brązowy medal mistrzostw, wygrywając w meczu o 3 miejsce 2:1 z Anglią[6].
Z reprezentacją Szwecji zdobyła drugi medal igrzysk olimpijskich podczas Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio. W całym turnieju zdobyła 5 bramek. Strzeliła także gola w 34 minucie finału przeciwko Kanadzie. Mecz po 90 minutach gry skończył się wynikiem 1:1, ona sama została zmieniona w 106 minucie, zaś mecz został przegrany przez reprezentację Szwecji po rzutach karnych 3:2[7].
Występowała także podczas Mistrzostw Europy 2022. Podczas tego turnieju strzeliła jednego gola w wygranym 5:0 meczu przeciwko Portugalii[8]. Reprezentacja Szwecji odpadła w półfinale po przegranym 4:0 meczu z reprezentacją Anglii[9].
Wystąpiła także w Mistrzostwach Świata 2023 strzelając gola w meczu przeciwko Reprezentacji Włoch, który zakończył się wynikiem 5:0[10]. Szwedki zdobyły kolejny brązowy medal pokonując Australię w meczu o 3 miejsce 2:0. W meczu tym Blackstenius asystowała przy golu na 2:0 strzelonym przez Kosovare Asslani w 62 minucie[11].
_(cropped).jpg)
