Stanley Morison (ur. 6 maja 1889, zm. 11 października 1967) – angielskitypograf i historyk druku, projektant kroju Times New Roman, uważanego za najpopularniejszą czcionkę pierwszej połowy XX wieku.
Początki kariery
Urodzony w Wanstead w hrabstwie Essex. Dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Londynie w domu rodzinnym przy Fairfax Road w dzielnicy Harringay. Był samoukiem, porzucił szkołę po tym jak jego ojciec opuścił rodzinę. W 1905 roku objął stanowisko urzędnika w London City Mission. Typografią zainteresował się w 1912 roku po lekturze dodatku drukarskiego dziennika „The Times”. W 1913 roku Morison dołączył do redakcji magazynu „The Imprint”, gdzie zdobył pierwsze doświadczenia w dziedzinie typografii. Praca w „The Imprint” otworzyła mu też drogę do wydawnictwa Burns and Oates, gdzie od 1913 do 1917 roku projektował książki i inne publikacje. Następnie został zatrudniony w wydawnictwach Pelican Press (1919–21) i Cloister Press (1921–22), dzięki czemu mógł poszerzać swoją wiedzę o drukarstwie i liternictwie. Od 1922 roku był członkiem stowarzyszenia „The Fleuron", zajmującego się zagadnieniami typograficznymi, a w latach 1926–1930 redagował wydawane przez nie czasopismo[1].
Współpraca z Monotype
Od 1923 do 1967 roku Stanley Morison był doradcą korporacji Monotype w zakresie typografii. W latach 20. i 30. zajmował się adaptacją historycznych krojów pisma, co zaowocowało przywróceniem do użytku krojów takich jak Baskerville, Blado i Bembo[2]. Morison przyczynił się także do poszerzenia oferty krojów Monotype, a jego działalność miała znaczący (odczuwalny do dziś) wpływ na rozwój typografii. W latach 1924–1959 był również doradcą wydawnictwa Cambridge University Press.
Times New Roman
W 1929 roku dołączył do redakcji dziennika „The Times”, dla którego zaprojektował w 1931 roku krój Times New Roman, którego po raz pierwszy użyto w druku w wydaniu dziennika z 3 października 1932 roku. Z gazetą współpracował do 1960 roku, po czym odszedł na emeryturę. Wtedy też otrzymał tytuł Royal Designer for Industry. Od 1961 do śmierci (1967 rok) był członkiem redakcji Encyklopedii Britannica.
Publikacje
Najważniejsze publikacje Stanleya Morisona to:
Four Centuries of fine print (1924);
The Alphabet of Damianus Moyllus (1927);
The calligraphy of Ludovico degli Arrighi (1929);
The English newspaper 1622–1932 (1932);
First Principles of Typography (1936);
A tally of types (1953).
Typographic design in relation to photographic composition (1959)[3].
