Sekcja hokeja na lodzie w ramach klubu ZKS Stal została utworzona w 1952, a jej pierwszym kierownikiem został Stanisław Deręgowski[1][2][3][4][5]. W latach 50. drużyna Stali brała udział w rozgrywkach ligi okręgowej rzeszowskiej. Kierownikiem sekcji od początku sezonu 1955/1956 był Zbigniew Motyka, treningi prowadził grający zawodnik Kazimierz Kubas[6], a od stycznia 1956 Emil Kotelnicki[7]. W sezonie 1955/1956 Stal grała w grupie III z Kolejarzem Przemyśl i Włókniarzem Krosno[8], po czym awansowała do turnieju finałowego, rozegranym na własnym obiekcie (Osiedle WSK), w którym zwyciężyła pokonując Resovię oraz zeszłorocznego triumfatora, Stal Stalowa Wola[9][10]. Skład mistrzowskiego zespołu: Tadeusz Maliczkowski, Edward Sobkowicz (bramkarze), Ryszard Skiba, Mariusz Szczygieł, Ryszard Trauka (obrońcy), Kazimierz Jurkiewicz, Roman Jurkiewicz, Kazimierz Kubas – kapitan, Roman Kudłak, Andrzej Krupa, Marian Pietrucha, Adam Przepióra, Zdzisław Trześniowski, Ryszard Zwierzyński (napastnicy)[11]. Na początku marca 1956 drużyna bez powodzenia rywalizowała w Stalinogrodzie w turnieju o awans do II ligi edycji 1956/1957[12]. W edycji ligi 1956/1957 Stal występowała w grupie II (trenerem pozostawał K. Kubas, kapitanem był Roman Jurkiewicz)[13], lecz sezon nie został ukończony wskutek warunków pogodowych, zaś decyzją sekcji hokeja na lodzie WKKF została wytypowana - jako najlepsza - drużyna Stali Rzeszów do rywalizacji o awans do II ligi 1957/1958, jednak na jej udział nie wyraził zgody zarząd klubu ZKS Stal Rzeszów[14]. Następnie Stał grała w sezonach 197/1958[15], 1958/1959[16] (w którym nie rozegrano meczów decydujących o drugim miejscu, o które rywalizowały Stal i Resovia)[17], 1959/1960[18] (mimo że pojawiły się obawy o brak lodowiska[19]), 1960/1961[20] (przed sezonem 1960/1961 treningi drużyny prowadził były hokeista Franciszek Głowacki, który wówczas był trenerem drużyny piłkarskiej Stali Rzeszów[21][22]), 1961/1962[23]. W sezonie 1962/1963, po przeprowadzonej reformie rozgrywek, Stal występowała w utworzonej grupie rzeszowskiej okręgu krakowskiego[24], wygrała tę trzyzespołową rywalizację i zakwalifikowała się do rozgrywki o mistrzostwo okręgu krakowskiego mając za rywali zespoły z Nowego Targu: Podhale Ib (1. miejsce w grupie krakowskiej) i Wisłę (2. miejsce)[25]. Uzyskała wyniki: z Podhalem 5:11, Wisłą 4:4 (Nowy Targ)[26], z Podhalem 4:6, Wisłą 7:1 (Rzeszów)[27].
Lodowisko (określane wówczas także jako tor lodowy) było przygotowywane przez działaczy i zawodników Stali na terenie kortów tenisowych, położonych za internatem Zespołu Szkół Elektryczno-Mechanicznych na osiedlu przy ul. Jarosława Dąbrowskiego[2][11][28][29][30].
Na przełomie lat 50./60. kierownikiem sekcji hokejowej Stali był Tadeusz Maliczkowski, który został ponownie wybrany 7 listopada 1958[31], pełniący także funkcję członka zarządu Rzeszowskiego Okręgowego Związku Hokeja na Lodzie (ROZHL)[32]. Po S. Deręgowskim kierownikami sekcji byli Zbigniew Motyka, Tadeusz Maliczkowski, Stanisław Wojtasik, Czesław Centkowski, Marian Bieniarz, Ludwik Krajewski[2][6]. Działaczem Stali był także T. Kuleszo[11]. Sekcja działała także na rzecz popularyzacji łyżwiarstwa figurowego (na zaproszenie do Rzeszowa przybyła i dała pokaz tej dyscypliny reprezentantka Polski Barbara Jankowska)[6]. Przed sezonem 1963/1964 sekcja hokejowa Stali została zawieszona[33]. Mimo potencjalnych możliwości drużyna Stali nie została zgłoszona do sezonu 1969/1970[34].
Według kilku źródeł sekcja hokejowa Stali została zlikwidowana w 1961, wskutek niekorzystnych warunków atmosferycznych wpływającycb negatywnie przy naturalnym prowadzeniu obiektu do gry oraz z powodu braku sztucznego lodowiska[2][6][6][11][35][36]. W późniejszych latach echa działalności sekcji odznaczały się w spontanicznie tworzonych na osiedlach „Piastów” czy „J. Dąbrowskiego” prowizorycznych lodowiskach[37].