Urodził się w 968 roku i był synem poprzedniego cesarza Songa Taizonga, po którego śmierci w 997 roku wstąpił na tron[1]. W 1004 roku na mocy traktatu z Chanyuan pogodził się z utratą przez poprzedników części północnych Chin i tym samym zakończył walki na północy z Kitanami[1][3]. Jego panowanie przyczyniło się do rozwoju konfucjanizmu na terenie jego państwa (np. kazał wybudować wiele świątyń Konfucjusza)[1]. Sam jednak stworzył system wierzeń oparty na buddyzmie i taoizmie[1]. Pod koniec panowania prawdopodobnie oszalał[1]. Zmarł w 1022 roku, gdy władzę przejął jego syn Renzong.
