Sobór św. Mikołaja w Kamieńskiem

Sobór św. Mikołaja
Свято-Миколаївський собор
Zabytek: nr rej. 12-104-0001
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Ukraina

Obwód

 dniepropetrowski

Miejscowość

Kamieńskie

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Eparchia

kamieńska

Sobór katedralny

od 2011

Wezwanie

św. Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

6/19 grudnia

Położenie na mapie obwodu dniepropetrowskiego
Mapa konturowa obwodu dniepropetrowskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Mikołaja”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Mikołaja”
Ziemia48°31′27,4″N 34°36′49,3″E/48,524278 34,613694

Sobór św. Mikołajaprawosławny sobór w Kamieńskiem, katedra eparchii kamieńskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia

Sobór został zbudowany w 1894 w Kamieńskiem, wsi, która znajdowała się na miejscu obecnego miasta o tej nazwie. Pomysłodawcą budowy świątyni był dyrektor miejscowych zakładów metalurgicznych Jasiukiewicz, zaś autorem jej projektu świątyni – architekt Borodnicki z Jekatierinosławia. Wzniesienie obiektu sfinansowano ze składek robotników i kadry zarządzającej zakładów. Fabryka w kolejnych latach opłacała również pensje dla dwóch kapłanów i dwóch diakonów służących w świątyni. Po ośmiu latach od zakończenia budowy sobór został rozbudowany, wzniesiono przy nim również nową dzwonnicę, a do wnętrza wstawiono mozaiczną podłogę i marmurowy ikonostas. Budowlę powiększono po raz drugi w latach 1911–1913, rozbudowując dwie nawy boczne i wznosząc nad bocznymi wejściami kolumnady zwieńczone dachami namiotowymi z cebulastymi kopułkami i krzyżami. Zakłady metalurgiczne opłaciły ponadto wykonanie we wnętrzu obiektu fresków, których autorem był akademicki Sokoł[1].

Sobór został zamknięty w 1929 i przez kolejne dwanaście lat mieścił muzeum rewolucji. Został ponownie otwarty dla wiernych po wkroczeniu do miasta armii niemieckiej. Pozostał czynny także po II wojnie światowej. W 1960 po raz drugi zaadaptowano go na muzeum, a cerkiewne wyposażenie wywieziono[1].

W 1988 świątynię zwrócono Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu. Była wówczas w skrajnie złym stanie technicznym. Budowla została odrestaurowana. Ponownie jej remont finansowany był przez zakłady metalurgiczne. W 2011 cerkiew stała się soborem katedralnym nowo erygowanej eparchii dnieprodzierżyńskiej (obecnie kamieńskiej)[1].

Przypisy

  1. a b c Свято-Николаевский собор [online], www.pravoslavie.ua [dostęp 2016-04-13].

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!