Sobór został wzniesiony na potrzeby kiszyniowskiej społeczności bułgarskiej na miejscu starszej, drewnianej cerkwi św. Mikołaja, która również należała do Bułgarów, od 1815 posiadała status soboru, lecz uległa zniszczeniu wskutek pożaru w 1823[1]. Prace budowlane nad nowym obiektem trwały w latach 1827–1830[1]. Gotową świątynię konsekrował wówczas arcybiskup kiszyniowski Dymitr[1].
Sobór nazywany jest wymiennie cerkwią Wniebowstąpienia Pańskiego (takie jest święto patronalne głównego ołtarza) i cerkwią św. Paraskiewy, gdyż w jego przednawiu znajdowała się kaplica św. Paraskiewy, w której wystawiona dla kultu była uważana za cudotwórczą kopia ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”[1]. W okresie międzywojennym freski w stylu neobizantyńskim wykonali w niej m.in. Alexandru Plămădeală i P. Piskariow (ten ostatni malował również freski w nawie obiektu). Kaplica zawaliła się podczas trzęsienia ziemi w 1940. Uratowaną ikonę przeniesiono do głównej nawy cerkwi[1].
Cerkiew wpisana jest do rejestru zabytków Mołdawii[2].
Architektura
Wnętrze świątyni (wrzesień 2016)
Pierwotnie budowla nie przylegała do ulicy, lecz była otoczona ciasną zabudową. Obiekty te zostały wyburzone podczas poszerzania dzisiejszej ul. Vasile Alecsandriego[2].
Cerkiew została wzniesiona w stylu bliskim barokowi, z wyraźnymi wpływami bałkańskiej architektury sakralnej. Zbudowana jest na planie wydłużonego wieloboku, z szerszą środkową częścią nawy i zamkniętym półkolistą absydąpomieszczeniem ołtarzowym. Budynek posiada dwie kopuły: nad środkową częścią nawy oraz na wieży nad przedsionkiem. Z zewnątrz budowla zdobiona jest trzema portykami oraz pilastrami[2].
