Sobór Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny sobór w Astrachaniu.
Budynek został wzniesiony na miejscu dwóch starszych soborów – drewnianego, istniejącego od 1560 do końca XVI wieku, i kamiennego, rozebranego po niecałym stuleciu istnienia z uwagi na niewystarczające rozmiary[1]. Autorem jego projektu był Dorofiej Miakiszew, dla którego inspiracją był wygląd soboru Zaśnięcia Matki Bożej w Riazaniu[2].
Obiekt przetrwał do naszych czasów w formie praktycznie niezmienionej od momentu zakończenia budowy[1]. Budynek wznosi się na wysokość 75 metrów. Całą zbudowaną na planie prostokąta cerkiew otacza galeria. Zewnętrzne ściany budynku są bogato dekorowane płaskorzeźbami, półkolumnami oraz fryzem. Sobór posiada pięć kopuł umieszczonych w narożnikach oraz w centralnym punkcie nawy, na bębnach[3]. Z budynkiem cerkwi łączy się taras (przypominający łobnoje miesto) oraz wzniesiona w 1900 dzwonnica[3]. Pierwotnie w świątyni znajdował się ośmiorzędowy ikonostas o łącznej wysokości 23 metrów. Część wyposażenia soboru została po rewolucji październikowej przeniesiona do muzeum w Astrachaniu[3].
Sobór został zamknięty po rewolucji październikowej, w 1918[4]. Otwarty ponownie po upadku ZSRR[5].
W 1737 w soborze pochowany został król Kartlii, od 1724 przebywający w Rosji na emigracji, Wachtang VI[6]. W 1760 w soborze pochowany został także król Kartlii Tejmuraz II[7]. Z kolei w 1806 w podziemiach świątyni pogrzebano ordynariusza miejscowej eparchii, biskupa astrachańskiego Anastazego[8].
Galeria
Przypisy
Bibliografia
- A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5
