Skala lidyjska grecka – jedna z trzech skal muzycznych używanych w starożytnej Grecji. Jej nazwa pochodzi od plemienia Lidów.
Jest skalą siedmiostopniową. Charakterystyczną jej cechą jest opadający kierunek dźwięków. Jedynie tym różni się od używanej obecnie skali durowej, budowanej z dołu do góry. Skala lidyjska dzieli się na tetrachordy. Tetrachord diatoniczny lidyjski zbudowany jest kolejno z: sekundy małej, sekundy wielkiej, sekundy wielkiej.
Ma dwie skale poboczne: hypolidyjską i hyperlidyjską.
![]()
Rys. Grecka skala lidyjska.
W średniowieczu skalą lidyjską była nazywana skala zaczynająca się od dźwięku f.
Zobacz też
Bibliografia
- Zasady muzyki. Franciszek Wesołowski. Kraków: PWN, 1986, s. 141. ISBN 83-224-0250-3. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 323–325. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968, s. 182. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
