Menarche: wiek 12,7 roku (od 10,8 do 15 roku życia)
Rozwój opóźniony o więcej niż rok w przypadku niskiej zawartości tłuszczu w organizmie (np. przy intensywnym, regularnym treningu)
Zastosowanie
Podstawowym zastosowaniem skali jest monitorowanie rozwoju dzieci i młodzieży w celu wykrycia anomalii. Cechy morfologiczne stanowią bowiem bezpośrednie odwzorowanie zmian zachodzących wewnątrz organizmu i mogą pozwolić na wczesne rozpoznanie nieprawidłowości w dojrzewaniu płciowym.
Prowadzone są także badania wpływu czynników zewnętrznych (np. stosowania używek[3]) na ogólny rozwój organizmów ludzkich. W badaniach takich prowadzi się kronikę rozwoju grupy testowej przy użyciu skali Tannera jako miarodajnego, dyskretnego (zatem: łatwego do porównania) punktu odniesienia.
Skala Tannera została powszechnie zaadaptowana w sądownictwie w przypadkach dotyczących dziecięcej pornografii. Istnieje praktyka pozwalająca ekspertom z zakresu pediatrii na ocenianie wieku nieletnich znajdujących się na fotografiach. Określenie wieku ofiary tego czynu pozwala na sklasyfikowanie go według prawa danego kraju (porównaj: Pedofilia, Aspekty prawne).
Krytyka zastosowania w sądownictwie
Zasadność wykorzystania skali Tannera w postępowaniach sądowych dotyczących molestowania seksualnego nieletnich i pornografii nieletnich zostało podważone przez dyrektora Wydziału Pediatrii Uniwersytetu na Florydzie Arlana L. Rosenblooma w magazynie Pediatrics w artykule Misuse of Tanner Puberty Stages to Estimate Chronological Age[4]. Wskazuje on na niewielką skuteczność ustalania wieku nieletnich na podstawie zdjęć, praktyki powszechnie stosowanej w sądownictwie w sprawach dotyczących pornografii dziecięcej.
Nadużycie, jego zdaniem, wynika z niemożliwości precyzyjnego wskazania wieku fotografowanego dziecka na podstawie cech morfologicznych z uwagi na znaczny rozrzut wieku, w którym cechy te się uwydatniają. Rosenbloom podkreśla także, że twórcy pornografii (nie tylko dziecięcej) mogą celowo wyszukiwać osoby wyglądające młodziej (słabiej rozwinięte niż rówieśnicy) w celu zwiększenia zainteresowania. Wskazuje także na niemiarodajność oceny na podstawie rozwoju owłosienia łonowego, które u azjatów jest słabiej rozwinięte niż u białych, a także na możliwość golenia owłosienia do zdjęć. Doktor Rosenbloom nie odrzuca jednak skali Tannera wskazując na jej zastosowanie w ocenie systematycznego rozwoju oraz w praktykach klinicznych jako miarodajna skala referencyjna.
Krytyka ta spotkała się z silną falą komentarzy po publikacji, wskazujących m.in. na zastosowanie skali wyłącznie do określenia wieku najmłodszych ofiar[5]. Zdaniem komentujących istnieje powszechna akceptacja praktyki odmowy oceny wieku nastolatków ze względu na niezaprzeczalne trudności w odróżnieniu np. rozwoju piersi w fazie 3 i 5. Wskazano także na pomocniczy, niedecydujący charakter ekspertyzy.
