Simone Brangier Boas

Simone Brangier Boas

Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1895 La Crèche
Data i miejsce śmierci	17 czerwca 1981 Filadelfia
Dziedzina sztuki	rzeźba
Odznaczenia

Simone Marthe Brangier Boas (ur. 3 lutego 1895 w La Crèche, zm. 17 czerwca 1981 w Filadelfii) – amerykańska rzeźbiarka modernistyczna francuskiego pochodzenia.

Życiorys

Urodziła się 3 lutego 1895 roku jako Simone Marthe Brangier w La Crèche, w rodzinie Pierre’a Armanda Brangiera i Marie-Louise Geiser. W 1904 roku emigrowała do Stanów Zjednoczonych, a w 1921 roku przyjęła amerykańskie obywatelstwo. W 1917 roku ukończyła studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, kształciła się także w kalifornijskiej szkole sztuk pięknych w pracowni Leo Lentelliego^[1][2]. Podczas zajęć w Berkeley na temat jaźni poznała swego przyszłego męża, doktoranta George’a Boasa^[3].

Podczas I wojny światowej Brangier wyjechała do Francji by nieść pomoc uchodźcom, za co później została odznaczona Medalem Wdzięczności Francuskiej. Utrzymała kontakt z Boasem, który zaciągnął się do amerykańskich sił zbrojnych i służył jako adjutant u generała Charlesa Kilburna. Po wojnie Brangier studiowała na Académie de la Grande Chaumière u Antoine’a Bourdelle’a^[1][2][3].

W 1921 roku wyszła za mąż za Boasa. Para osiadła w Baltimore, gdzie Boas rozpoczął pracę na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa^[1][3].

Boas należała do członków założycieli Sculptors Guild^[4]. Historyczka sztuki Charlotte Streifer Rubinstein scharakteryzowała prace artystki, które przedstawiały masywne, stylizowane głowy i postaci w zamkniętej bryle, jako wierne surowcowi rzeźbiarskiemu^[2]. Jedną z takich prac była rzeźba Ceres (1926): wyrzeźbiona z mahoniu postać trzymająca róg obfitości, którą zakupiły siostry Cone. Była to jedyna amerykańska rzeźba w ich kolekcji^[2]. Z kolei praca Mother and Child (1932), która zdobyła dwie nagrody w Baltimore, znalazła się na wystawie Painting and Sculpture from 16 American Cities (1933–1934) prezentowanej w Museum of Modern Art, a dziś należy do zbiorów Baltimore Museum of Art, w którym Boas także wykładała^[4]. Jej twórczość została również zaprezentowana m.in. w ramach Wystawy Światowej w Nowym Jorku w 1939 roku^[4].

Podczas II wojny światowej ponownie zaangażowała się w niesienie pomocy uchodźcom, kierując w latach 1939–1948 oddziałem organizacji Committee for Franco-British Relief i jej zastępcy, American Aid to France. Za swą pracę została odznaczona orderem Legii Honorowej klasy V^[5].

Zmarła 17 czerwca 1981 roku w domu opieki w Filadelfii^[5].

Przypisy

1. Who's who of American women, Chicago: Marquis Who's Who, 1959, s. 104 .
2. Charlotte StreiferCh.S. Rubinstein Charlotte StreiferCh.S., American Women Sculptors: A History of Women Working in Three Dimensions, Boston: G.K. Hall, 1990, s. 242–243, ISBN 0-8161-8732-0 .
3. ErnstE. Gombrich ErnstE., Tributes. Interpreters of Our Cultural Tradition, Ithaca: Cornell University Press, 1984, s. 169–171, ISBN 0-8014-1703-1 .
4. Preserving the Legacies of Women Artists [online], BMA Stories, 2 października 2019 [dostęp 2022-01-29]  (ang.).
5. Simone Boas, sculptor, dies at 86, „The Baltimore Sun”, Newspapers.com, 18 czerwca 1981, s. 21 [dostęp 2022-01-29]  (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 3562161211725440070004
• LCCN: no2010088310