Siejłowicze (biał. Сейлавічы) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Siejłowicze.
We wsi znajduje się kościół Najświętszego Serca Jezusa[1].
Historia
W 1587 roku wieś należała do klucza Nieśwież Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła[2].
W latach 1921–1945 wieś i zaścianek znajdujące się w gminie Howiezna, w powiecie nieświeskim[a], w Polsce[3]. W 1921 wieś liczyła 592 mieszkańców, zamieszkałych w 109 budynkach, w tym 576 Białorusinów, 13 Polaków i 3 osoby innej narodowości[b]. 571 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 14 rzymskokatolickiego, 5 mojżeszowego i 2 muzułmańskiego[3]. Zaścianek liczył zaś 576 mieszkańców, zamieszkałych w 107 budynkach, w tym 539 Polaków, 20 Białorusinów, 16 Żydów i 1 osobę innej narodowości[b]. 522 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego, 38 prawosławnego i 16 mojżeszowego[3].
W latach międzywojennych wieś była siedzibą kampanii granicznej Korpusu Ochrony Pogranicza „Siejłowicze”.
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
- ↑ a b Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Howiezna było 4 Rosjan, 1 Łotysz, 1 Tatar i 1 Ukrainiec. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości
Przypisy