Siarczan manganu(III), nazwa Stocka: siarczan(VI) manganu(III), Mn
2(SO
4)
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy siarczanów, sól kwasu siarkowego i manganu na III stopniu utlenienia.
Otrzymywanie
Można go otrzymać w reakcji MnO
2[1] lub KMnO
4[2] ze stężonym kwasem siarkowym w podwyższonej temperaturze, np. [2]:
- 2KMnO
4 + 4H
2SO
4 → Mn
2(SO
4)
3 + K
2SO
4 + 4H
2O + 2O
2↑
Reakcję należy prowadzić ostrożnie ze względu na jej egzotermiczny przebieg i powstawanie w początkowej fazie wybuchowego, lotnego Mn
2O
7. Po zakończeniu procesu siarczan potasu usuwa się przez przemywanie osadu stężonym kwasem siarkowym, który z kolei usuwa się wygrzewając produkt w 200 °C[2].
Właściwości
Ma postać ciemnozielonych[1][2], bardzo silnie higroskopijnych kryształów[2]. Rozpuszcza się bez rozkładu w kwasie siarkowym, z którego krystalizuje jako Mn
2SO
4·H
2SO
4·6H
2O. W rozcieńczonym kwasie siarkowym (<52%) hydrolizuje[2]. Z wodą daje fioletowy roztwór, z którego wytrąca się MnO·OH[1].
Z siarczanami litowców tworzy dwie serie soli podwójnych – ałuny typu Me
2SO
4·Mn
2(SO
4)
3·24H
2O (Me oznacza atom litowca), np. ałun cezowo-manganowy Cs
2SO
4·Mn
2(SO
4)
3·24H
2O, oraz sole o mniejszej zawartości wody krystalizacyjnej, typu Me[Mn(SO
4)
2][1].
Zastosowanie
Stosowany jest do wytwarzania soli manganu(III) z acetyloacetonem, Mn(acac)
3, wykorzystywanego przemysłowo jako katalizator niektórych reakcji organicznych[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f AdamA. Bielański AdamA., Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. 6, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 938, ISBN 978-83-01-16282-5 .
- ↑ a b c d e f g GeorgG. Brauer GeorgG. (red.), Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, t. 1, New York–London: Academic Press, 1963, s. 1467 .
- ↑ Arno H.A.H. Reidies Arno H.A.H., Manganese compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 19, DOI: 10.1002/14356007.a16_123 (ang.).
