Shingo Kunieda podczas US Open 2009
|
Państwo
|
Japonia
|
Data i miejsce urodzenia
|
21 lutego 1984 Tokio
|
Gra
|
praworęczna
|
Status profesjonalny
|
2001
|
Zakończenie kariery
|
aktywny
|
Gra pojedyncza
|
Najwyżej w rankingu
|
1 (9 października 2006)
|
Australian Open
|
W (2007–2011, 2013–2015, 2018, 2020, 2022)
|
Roland Garros
|
W (2007–2010, 2014, 2015, 2018, 2022)
|
Wimbledon
|
W (2022)
|
US Open
|
W (2007, 2009–2011, 2014, 2015, 2020, 2021)
|
Gra podwójna
|
Najwyżej w rankingu
|
1 (21 maja 2007)
|
Australian Open
|
W (2006–2011, 2013–2015)
|
Roland Garros
|
W (2008, 2010–2013, 2015, 2016, 2019)
|
Wimbledon
|
W (2006, 2013, 2014, 2022)
|
US Open
|
W (2007, 2014)
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Shingo Kunieda (jap. 国枝 慎吾 Kunieda Shingo; ur. 21 lutego 1984 w Tokio) – japoński niepełnosprawny tenisista, medalista igrzysk paraolimpijskich z Aten (2004), Pekinu (2008), Londynu (2012) oraz Tokio (2020), medalista igrzysk paraazjatyckich oraz igrzysk FESPIC, producent filmowy.
Życiorys
Kunieda w wieku 9 lat został zaatakowany przez nowotwór w okolicy rdzenia kręgowego. Spowodowało to paraliż ciała od pasa w dół[1]. Grę w tenisa rozpoczął w wieku jedenastu lat, a rok później wystąpił w pierwszym turnieju, na którym przegrał w pierwszej rundzie[2]. Sześć lat później zadebiutował w zawodowym tourze[3]. W wieku 25 lat był pierwszym Japończykiem, który jako profesjonalista występował w zawodach tenisa na wózkach[1].
Jego najlepszymi wynikami w kończących sezon mistrzostwach w tenisie na wózkach są zwycięstwa w 2012, 2013 i 2014 roku w singlu oraz w 2012 roku w deblu. W swojej karierze sięgnął po 28 zwycięstw wielkoszlemowych w grze pojedynczej: Australian Open – 11; French Open – 8; Wimbledon – 1; US Open – 8. W grze podwójnej w Wielkim Szlemie odniósł 23 zwycięstwa: Australian Open – 9; French Open – 8; Wimbledon – 4; US Open – 2.
Shingo Kunieda osiągnął pierwszą pozycję w rankingu singlowym w 2006 roku. Rok później awansował także na najwyższe miejsce w rankingu deblowym. Od przegranego półfinału turnieju Masters w listopadzie 2007 roku do porażki w półfinale Masters w 2010 roku nie uległ przeciwnikowi w żadnym meczu w singlu, wygrywając 106 kolejnych spotkań[3].
W 2008 roku współtworzył film Dōsōkai jako jeden z producentów wykonawczych[4].
Historia występów
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
SFP, SFW, przegrana, wygrana w meczu o trzecie miejsce
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR przegrana w x rundzie
LQ, przegrana w kwalifikacjach
RR, przegrana w fazie grupowej
A, brak startu
–, impreza nie odbyła się
Występy w Wielkim Szlemie
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Turnieje Masters oraz igrzyska paraolimpijskie
Turniej |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
2021 |
2022
|
Turnieje Masters
|
singel
|
A
|
A
|
F
|
SF
|
A
|
A
|
SF
|
A
|
W
|
W
|
W
|
F
|
A
|
SF
|
F
|
SF
|
–
|
A
|
|
debel
|
A
|
A
|
SFW
|
SF
|
A
|
A
|
SF
|
A
|
W
|
SF
|
SF
|
RR
|
A
|
A
|
SF
|
A
|
–
|
A
|
|
Igrzyska paraolimpijskie
|
Singel
|
QF
|
–
|
–
|
–
|
W
|
–
|
–
|
–
|
W
|
–
|
–
|
–
|
QF
|
–
|
–
|
–
|
–
|
W
|
–
|
Debel
|
W
|
–
|
–
|
–
|
SFW
|
–
|
–
|
–
|
QF
|
–
|
–
|
–
|
SFW
|
–
|
–
|
–
|
–
|
SFP
|
–
|
Przypisy
Bibliografia