Shūhei Nishida

Shūhei Nishida
西田修平
Ilustracja
Shūhei Nishida
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1901
Nachi-Katsu'ura

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1997
Tokio

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska olimpijskie
srebro Los Angeles 1932 lekkoatletyka
(skok o tyczce)
srebro Berlin 1936 lekkoatletyka
(skok o tyczce)
Igrzyska Dalekiego Wschodu
złoto Tokio 1930 skok o tyczce
Igrzyska azjatyckie
brąz Nowe Delhi 1951 skok o tyczce

Shūhei Nishida (jap. 西田修平 Nishida Shūhei; ur. 21 maja 1910 w Nachi-Katsu'ura (nazwa obecna), prefektura Wakayama, zm. 13 kwietnia 1997 w Tokio[1]) – japoński lekkoatleta, specjalista skoku o tyczce, dwukrotny wicemistrz olimpijski z 1932 i 1936.

Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles zdobył srebrny medal w skoku o tyczce, przegrywając z Amerykaninem Williamem Millerem. Ustanowił wówczas swój rekord życiowy 4,30 m. Powtórzył ten sukces na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie, gdzie był drugi za Amerykaninem Earlem Meadowsem, a przed swym rodakiem Sueo Ōe (pokonał go w dogrywce)[1].

Nishida zwyciężył również w igrzyskach Dalekiego Wschodu w 1930 w Tokio[2]. Zdobył trzy medale na akademickich mistrzostwach świata: złote w 1930 w Darmstadt i w 1935 w Budapeszcie oraz srebrny w 1928 w Paryżu[3].

W 1951 na pierwszych igrzyskach azjatyckich w 1951 w Nowym Delhi Nishida zdobył brązowy medal w skoku o tyczce[4]. Miał wówczas 41 lat.

17 października 1929 w Seulu jako pierwszy Japończyk skoczył o tyczce ponad 4 metry (osiągnął wysokość 4,10). Później doprowadził rekord Japonii do wyniku 4,30 (3 sierpnia 1932, Los Angeles)[5].

Ukończył studia na Uniwersytecie Waseda. Po II wojnie światowej był kierownikiem lekkoatletycznej reprezentacji Japonii oraz prezesem japońskiej federacji lekkoatletycznej.

Przypisy

  1. a b Shuhei Nishida [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-10] (ang.).
  2. Far East Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-07-10] (ang.).
  3. World Student Games (Pre-Universiade) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-07-10] (ang.).
  4. Asian Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-07-10] (ang.).
  5. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 97.