Sekcja Kobiet NSZZ „Solidarność”

Sekcja Kobiet NSZZ „Solidarność” – część ogólnopolskiego związku zawodowego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” założona w listopadzie 1989 roku dla obrony praw pracowniczych kobiet.

Komisja Kobiet

Pierwotnie Sekcja funkcjonowała pod nazwą Komisja Kobiet. Pierwszą koordynatorką Komisji została Małgorzata Tarasiewicz, działaczka ruchu Wolność i Pokój. W styczniu 1990 roku struktura obejmowała 22 z 37 regionów NSZZ „Solidarność”. Organem decyzyjnym Komisji było Tymczasowe Prezydium złożone z komisji regionalnych.

W styczniu 1990 roku członkinie Komisji przyjęły rezolucję, w której domagały się zrównania płac kobiet i mężczyzn za taką samą pracę, wprowadzenia elastycznych form zatrudnienia, zwiększenia liczby żłobków i przedszkoli, równego podziału nieodpłatnej pracy na rzecz gospodarstwa domowego pomiędzy kobiety i mężczyzn, przyznania mężczyznom prawa do wzięcia wolnego dnia na opiekę nad chorym dzieckiem^[1].

Podczas II Krajowego Zjazdu „Solidarności” w maju 1990 roku, na którym kobiety stanowiły 10% delegatów, przyjęto rezolucję w sprawie ograniczenia prawa kobiet do przerywania ciąży. Rezolucja nie została skonsultowana z kobietami, które stanowiły połowę członków „Solidarności”. Komisja Kobiet wystosowała protest wobec tej rezolucji i później wielokrotnie sprzeciwiała się wprowadzeniu ustawy antyaborcyjnej. Ankieta przeprowadzona we wrocławskich zakładach pracy przez Krystynę Politachę wykazała, że wprowadzeniu ustawy antyaborcyjnej sprzeciwia się blisko 90% pracownic i pracowników^[2].

Członkinie Komisji zaangażowane w sprzeciw wobec zaostrzania prawa dotyczącego aborcji, spotkały się z szykanami ze strony przedstawicieli centralnych władz "S", którzy wyrażali niezadowolenie z powodu działalności Komisji oraz zabronili jej członkiniom reprezentowania „Solidarności” za granicą. 15 marca 1991 roku Małgorzata Tarasiewicz podała się do dymisji, a jej następczynię zwolniono dwa tygodnie później. Małgorzacie Tarasiewicz zabroniono kontaktów z członkiniami Komisji Kobiet pod groźbą "publicznej kompromitacji"^[3].

Wiosną 1991 roku Komisja Kobiet została rozwiązana przez centralne władze „Solidarności”.

Kadencja 2010-2014

Koordynatorką ds. Kobiet jest Danuta Wojdat. Na kadencję 2010-2014 do Rady Krajowej Sekcji Kobiet wybrano m.in. Aleksandrę Delecką (przewodnicząca) i Barbarę Dudek, Annę Kerner, Joannę Kruk oraz Danutę Kubacką (wiceprzewodniczące)^[4].

Przypisy

1. Shana Penn: Podziemie kobiet. Warszawa: Rosner & Wspólnicy, 2003, s. 286-296. ISBN 83-89217-20-1.
2. To nie jest walka, ale dobijanie się o własne prawa. „Pełnym głosem”, s. 35, 1993. Kraków. 
3. Joanna Weschler. Hidden Victims: Women in Post-Communist Poland. „Human Rights Watch Report”. IV, 12.03.1992. Nowy Jork. brak numeru strony
4. Kobiety w NSZZ ”Solidarność”. solidarnosc.org. [dostęp 2012-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-17)]. (pol.).