Sawa Czały

oficer kozaków zaporoskich w 1720

Zobacz w Wikiźródłach tekst Dumy o Sawie

Sawa Czały (Sawa Czałyj) (ur. ? zm. 1741 w Stepaszkach) – zamieszkały w Stepaszkach nad Bohem, pułkownik kozacki i dowódca nadwornych kozaków hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego w Niemirowie (Sawa był pułkownikiem „kozaków horodowych, w służbie nadwornej Potockiego, hetmana wielkiego koronnego”^[1]), nobilitowany za panowania Augusta II Mocnego za udział w tłumieniu powstań hajdamaków^[1], zamordowany we własnym domu w 1741 przez bandę kozaków zaporoskich Ihnatki^[2].

Ojciec Józefa Sawy Calińskiego, marszałka wyszogrodzkiego konfederacji barskiej. Bohater „Dumy o Sawie”^[3] zanotowanej przez Oskara Kolberga.

Przypisy

1. J. Kitowicz, Pamiętniki, czyli Historia polska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971, str. 317, 463, 784
2. Stepaszki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 329 .
3. Jacek Kowalski: „Duma o Sawie” (mp3). Kresy.pl. [dostęp 2009-10-15]. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Jacek Kowalski: „Kozackie w treści, polskie w formie” (felieton) oraz „Duma o Sawie” (mp3) we własnym wykonaniu. Kresy.pl. [dostęp 2009-10-15]. (pol.).

• 
  Józef Brandt Kozak na koniu (olej na płótnie, ok. 1910)
• 
  Józef Brandt Kozacy pytający o drogę (olej na płótnie, 1874)
• 
  Juliusz Kossak Obóz hajdamaków (sepia na kartonie, lata 60. XIX wieku)