W czasach rzymskich miasto nosiło nazwę Portus Victoriae Iuliobrigensium. Obecna nazwa wywodzi się od imienia świętego Emeteriusza – legionisty rzymskiego, którego wraz z Kaledoniuszem ścięto za wiarę; ich głowy, według legendy, trafiły tu jako relikwie w III lub IV wieku (hiszp. Santos Emeterio y Celedonio)[2].
W roku 1187 król Alfons VIII Szlachetny mianował opata miejscowego klasztoru rządcą miasta, a w 1248 Santander uczestniczyło w walkach o Sewillę, uzyskując w zamian herb. W wiekach średnich było ważnym portem Kastylii, a później ośrodkiem handlu z Nowym Światem, chociaż w XVII wieku przeżyło regres. Prawa miejskie otrzymało w roku 1755.
W 1893 roku frachtowiecCabo Machichaco eksplodował w porcie, zabijając 590 osób. Santander było ulubionym miejscem letniego odpoczynku królów Hiszpanii mimo pożaru, który w 1941 strawił większość zabytkowej starówki. Gnany silnym południowym wiatrem ogień szalał dwa dni. Jedyną ofiarą śmiertelną żywiołu był walczący z pożarem strażak, ale tysiące ludzi straciło dach nad głową. Katedra również uległa płomieniom.
Demografia
W 1991 Santander było zamieszkane przez 191 tysięcy osób, później jednak niski przyrost naturalny, a także rosnące koszty utrzymania spowodowały spadek populacji, w pewnym tylko stopniu uzupełniany przez napływ imigrantów.
Gospodarka
W Santander rozwinął się przemysł samochodowy, stoczniowy, petrochemiczny, metalowy, maszynowy, chemiczny oraz papierniczy. Funkcjonuje tu port handlowy, rybacki oraz pasażerski. Miasto jest węzłem komunikacyjnym, usytuowany jest tu port lotniczy. Santander posiada dwa uniwersytety, w tym papieski.
Muzeum Prehistorii i Archeologii (hiszp.Museo de Prehistoría y Arqueología) eksponujące znaleziska z kantabryjskich jaskiń oraz zabytki z czasów rzymskich[5];
Muzeum Morskie (hiszp. Museo Marítimo) w którym można zobaczyć m.in. szkielety wielorybów oraz ok. 350 gatunków ryb.
.svg)
