Sandy Nicholas Stuvik (ur. 11 kwietnia 1995 w Phukecie) – tajlandzki kierowca wyścigowy.
Życiorys
Stuvik rozpoczął karierę w wyścigach samochodowych w 2010 roku od startów w Azjatyckiej Formule Renault zarówno w serii głównej, jak i w edycji zimowej. W obu tych seriach zdobył tytuł mistrzowski, wygrywając łącznie pięć wyścigów.
W 2011 roku wyjechał do Europy, gdzie nawiązał współpracę z zespołem KEO Racing. Wziął udział w pięciu wyścigach Północnoeuropejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 (27. miejsce w klasyfikacji generalnej) oraz czternastu Europejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 (bez punktów).
Rok później był etatowym kierowcą austriackiego teamu Interwetten.com Racing Team w północnoeuropejskim cyklu. Tajlandczyk regularnie punktował, będąc czterokrotnie w czołowej ósemce. Najwyżej dojechał w trzecim wyścigu na niemieckim torze w Oschersleben, gdzie był szósty. Zdobyte przez niego 140 punktów sklasyfikowały go na 14. miejscu.
W roku 2013 przeniósł się do serii European F3 Open. Reprezentując barwy włoskiej ekipy RP Motorsport, do końca sezonu walczył o tytuł mistrzowski z reprezentantem Zjednoczonych Emiratów Arabskich Edem Jonesem. Ostatecznie uległ mu różnica zaledwie dziewięciu punktów. W trakcie rywalizacji dziesięciokrotnie stawał na podium, w tym trzykrotnie na jego najwyższym stopniu. Poza tym trzykrotnie sięgał po pole position oraz uzyskiwał najszybsze okrążenie wyścigu.
W drugim roku startów pewnie sięgał po tytuł mistrzowski dzięki dominującej końcówce sezonu. Początkowo największe zagrożenie dla Stuvika stanowili jego zespołowy partner z Polski, Artur Janosz oraz młody Hiszpan, Alex Palou. Tytuł zdobył różnicą blisko stu punktów przewagi, jednak po półmetku był przez pewien nawet przegrywał z Janoszem. Tajlandczyk dwunastokrotnie meldował się w czołowej, z czego aż jedenaście razy na jego najwyższym stopniu (siedmiokrotnie z rzędu). Dominację zaprezentował take w kwalifikacjach – sięgnął po dziesięć pole position. Pięciokrotnie wykręcił najszybszy czas okrążenia (przy czterech Polaka). Został również mistrzem Pucharu Hiszpanii (w ciągu sześciu wyścigów rozegranych w tym kraju czterokrotnie wygrywał oraz startował z pierwszego pola).
Seria GP3
W sezonie 2015 awansował do serii GP3, w której nawiązał współpracę z irlandzkim teamem Status Grand Prix. Był to jednak trudny debiut dla Tajlandczyka, który tylko dwukrotnie sięgał po punkty (był siódmy w wyścigu głównym na austriackim Red Bull Ringu oraz ósmy w sprincie na włoskiej Monzie). W klasyfikacji generalnej uzbierał siedem punktów, dzięki którym sklasyfikowany został na 17. miejscu. Warto odnotować, iż pokonani przez niego Janosz i Palou zajęli wyższe miejsca w punktacji – Polak był czternasty, natomiast Hiszpan dziesiąty.
Wyniki
GP3
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
|
Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
Nie prekwalifikował się (NPK)
|
Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
Wykluczony (WYK/EX)
|
Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
Kontuzjowany (K/INJ)
|
Wyścig odwołany (OD/C)
|
Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
Nie przybył (NP/DNA)
|
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
Nie został zgłoszony (–)
|
Pogrubienie
|
Start z pole position
|
Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
†
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
*
|
Sezon w trakcie
|
1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Podsumowanie
† – Stuvik nie był zaliczany do klasyfikacji.
Bibliografia
Linki zewnętrzne