W 1662 został profesoremuniwersytetu w Heidelbergu. W 1671 przeniósł się do Szwecji, został profesorem uniwersytetu w Lund i oficjalnym historiografem szwedzkim. Po powrocie do Niemiec został historiografem Brandenburgii. Był jednym z twórców prawa międzynarodowego. Wprowadził też do języka nauki termin kultura na oznaczenie wszelkich wynalazków wprowadzonych przez człowieka.
Kontynuował badania Hugona Grocjusza na temat prawa natury. Pufendorf twierdził, że społeczeństwo i natura ludzka są w jakimś stopniu nierozdzielne, gdyż człowiek jest z natury gatunkiem zdolnym do życia w społeczeństwie. Ludzie żyjący w rozproszonych rodzinach mieli być skłonni do życia w świecie wojny, strachu i ubóstwa, zaś społeczeństwo pozwalało ludziom żyć w pokoju, bezpieczeństwie i dobrobycie[1].
