S-400

S-400 – rodzina pakietów cyfrowych na tranzystorach germanowych opracowana w Instytucie Maszyn Matematycznych^[1] i produkowana przemysłowo przez ELWRO.

Wprowadzona z komputerem ZAM-21 i stosowana w komputerach drugiej generacji, urządzeniach zewnętrznych i układach automatyki.

Spełniały podobną funkcje jak układy scalone ale wykonane były z elementów dyskretnych na jednostronnej płytce drukowanej ze złączem krawędziowym.

S-400 w przyrzadzie do kontroli pakietów

Organizacja

Podstawowym elementem systemu jest diodowo-tranzystorowa bramka NAND albo NOR składająca się z diodowej bramki na wejściu i tranzystorowego wzmacniacza w układzie wspólnego emitera na wyjściu.

Dane techniczne^[2][3]

• poziomy logiczne: 0 i −6V
• progi przeciwzakłóceniowe: powyżej 1 V
• czas propagacji jednego układu: 400 ns
• zakres częstotliwo­ści: 0–400 kHz
• temperatura pracy:­5–50 °C
• wilgotność: 40–85%
• odporność na wibracje: do 50 Hz i udary do 7g o częstotliwości do 3 Hz
• zasilanie: 12, −6, −15 V
• wymiary płytki drukowanej: 126,4 x 205 mm
• 32 stykowe złącze krawędziowe

Zobacz też

• Logister – podobne układy, montowane w plastykowych kostkach i zalewane żywicą

Przypisy

1. Informatyka nr 3/1973r s. 12 [1]
2. Wystawa Osiągnięć Polskiej Myśli Badawczej (Maszyny Matematyczne nr 3/1967) [2]
3. Zygmunt Sawicki "Opis techniczny maszyn matematycznych rodziny ZAM" Warszawa 1965 (Prace Instytutu Maszyn Matematycznych PAN) [3]