Słucz (biał.Случ, Паўночная Случ; ros.Случь) – rzeka na Białorusi w obwodach mińskim, homelskim i na granicy homelskiego i brzeskiego, lewy dopływ Prypeci. Długość – 197 km, zlewnia w kształcie trójkąta o powierzchni 5470 km², średni przepływ u ujścia – 22,4 m³/s, spadek – 46,6 m, nachylenie – 0,24‰.
Rzeźba równinna. Lasy i bagna pokrywają ponad 70% zlewni. Zabagnienie ok. 45%. Jeziorzystość poniżej 1%. Brzegi w większości strome lub urwiste.
Dolina w górnym biegu niewyraźna, niżej trapezopodobna o szerokości 0,5–1,5 km w biegu górnym, 1,5–2,5 km w biegach średnim i dolnym, u ujścia poszerza się do 6 km i zlewa z doliną Prypeci. Obszary zalewowe przeważnie dwustronne, w górnym biegu szerokie na 100–400 m, w dolnym 1–1,2 km, u ujścia 4–5 km. Powyżej Starobina na rzece istnieje sztuczny zbiornik wodny o nazwie Zalew Soligorski (Салігорскае вадасховішча).
Koryto w górnym biegu szerokie na 6–25 km, do Zalewu Soligorskiego na odcinku 71 km skanalizowane; od Zalewu do ujścia rzekiMorocz płytkie, niżej – kręte, silnie meandrujące, o szerokości 20–40 m.
Wiosenne powodzie zaczynają się w połowie marca, kończą na początku maja. Zamarza w końcu grudnia; lody pękają w końcu marca. Wiosenne zejście lodów trwa w górnym biegu 8 dni, w dolnym 3 dni.
