|
Państwo
|
Portugalia
|
Data i miejsce urodzenia
|
10 kwietnia 1984 Faro
|
Wzrost
|
178 cm
|
Gra
|
praworęczny, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
2002
|
Zakończenie kariery
|
czerwiec 2016
|
Trener
|
André Lopes
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
59 (3 października 2011)
|
Australian Open
|
1R (2011, 2012)
|
Roland Garros
|
2R (2009)
|
Wimbledon
|
1R (2012)
|
US Open
|
2R (2008)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
185 (17 stycznia 2011)
|
Australian Open
|
1R (2012)
|
Roland Garros
|
1R (2012)
|
Wimbledon
|
1Q (2011)
|
US Open
|
2R (2011)
|
|
Rui Machado (ur. 10 kwietnia 1984 w Faro) – portugalski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista występował w latach 2002–2016[1].
W grze pojedynczej, oprócz zwycięstw w zawodach rangi ITF Futures, ma w swoim dorobku 8 wygranych turniejów kategorii ATP Challenger Tour. W turniejach rangi ATP World Tour najlepszym wynikiem Portugalczyka jest ćwierćfinał zawodów w Estoril z maja 2010 roku, gdzie grał dzięki otrzymaniu od organizatorów tzw. dzikiej karty.
Machado w reprezentacji Portugalii w Pucharze Davisa zadebiutował w lipcu 2003 roku. Po raz ostatni wystąpił we wrześniu 2015, rozgrywając łącznie 34 spotkania, z których w 17 zwyciężył.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 59. miejscu na początku października 2011 roku.
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
Nr
|
Rok
|
Turniej
|
Nawierzchnia
|
Przeciwnik w finale
|
Wynik finału
|
1.
|
2009
|
Meknes
|
Ceglana
|
David Marrero
|
6:2, 6:7(6), 6:3
|
2.
|
2009
|
Ateny
|
Twarda
|
Daniel Muñoz de la Nava
|
6:3, 7:6(4)
|
3.
|
2010
|
Neapol
|
Ceglana
|
Federico Delbonis
|
6:4, 6:4
|
4.
|
2010
|
Asunción
|
Ceglana
|
Ramón Delgado
|
6:2, 3:6, 7:5
|
5.
|
2011
|
Marrakesz
|
Ceglana
|
Maxime Teixeira
|
6:3, 6:7(7), 6:4
|
6.
|
2011
|
Rijeka
|
Ceglana
|
Grega Žemlja
|
6:3, 6:0
|
7.
|
2011
|
Poznań
|
Ceglana
|
Jerzy Janowicz
|
6:3, 6:3
|
8.
|
2011
|
Szczecin
|
Ceglana
|
Éric Prodon
|
2:6, 7:5, 6:2
|
Przypisy
Bibliografia