Ronan Farrow

Ronan Farrow
Satchel Ronan O’Sullivan Farrow
Ilustracja
Ronan Farrow (2018)
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1987
Nowy Jork

Tytuł naukowy

Juris Doctor

Alma Mater

Uniwersytet Yale
Uniwersytet Oksfordzki

Stanowisko

reporter

Pracodawca

The New Yorker

Partner

John Lovett
(od 2011)

Ronan Farrow, wł. Satchel Ronan O’Sullivan Farrow[1] (ur. 19 grudnia 1987 w Nowym Jorku[2]) – amerykański prawnik, dziennikarz, dyplomata, analityk i działacz praw człowieka; laureat Nagrody Pulitzera (2018).

Życiorys

W wieku jedenastu lat został najmłodszym uczniem liceum Simon’s Rock dla utalentowanych dzieci[1], a w wieku piętnastu lat został najmłodszym w historii absolwentem Bard College, dyplom uzyskał na dwóch kierunkach. Rok później został przyjęty na wydział prawa Uniwersytetu Yale, a pięć lat później zdał egzamin adwokacki[3].

Początkowo pracował w ONZ dla Richarda Holbrooke’a[4]. W latach 2001–2009 był rzecznikiem młodych UNICEF[5], za co w lutym 2014 otrzymał Cronkite Award for „Excellence in Exploration and Journalism”[6]. W następnych latach pracował w komisji spraw zagranicznych Izby Reprezentantów oraz Departamencie Stanu[3], jako specjalny przedstawiciel ds. Afganistanu i Pakistanu[4].

Uzyskał stypendium Rhodesa w Magdalen College Uniwersytetu Oksfordzkiego, gdzie pracował nad doktoratem, którego nie ukończył[7]. Po powrocie z Oksfordu należał do gabinetu sekretarz stanu Hillary Clinton[3], w którym odpowiadał za kontakty ze światową młodzieżą jako doradca specjalny[4]. Autor książki „Puszka Pandory: jak amerykańska pomoc wojskowa produkuje wrogów Ameryki”[3]. Od lutego 2014 do lutego 2015 był gospodarzem programu Ronan Farrow Daily w stacji MSNBC[8].

W 2017 czasopismo „The New Yorker” ujawniło wypadki molestowania seksualnego przez producenta Harveya Weinsteina[9], za co wspólnie z „The New Yorkerem” i „The New York Times” otrzymał w 2018 Nagrodę Pulitzera za służbę publiczną[10]. W tym samym roku czasopismo „Time” zaliczyło go do stu najbardziej wpływowych osób na świecie[11].

27 lipca 2018 r. The New Yorker opublikował artykuł Farrowa, w którym stwierdził, że sześć kobiet oskarżyło dyrektora mediów i dyrektora generalnego CBS Leslie Moonvesa o nękanie i zastraszanie, a dziesiątki innych opisało nadużycia w jego firmie.[12] 14 września Farrow i Jane Mayer opublikowali informacje dotyczące zarzutu napaści seksualnej przez prawnika, a następnie nominowanego do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Bretta Kavanaugha[13].

3 lipca 2021 r. The New Yorker opublikował artykuł śledczy autorstwa Farrow i dziennikarki Jii Tolentino, szczegółowo opisujący spór konserwatorski Britney Spears[14].

Życie prywatne

Urodził się jako przedostatnie z piętnaściorga dzieci aktorki Mii Farrow (w tym jedenastu adoptowanych). Jego ojcem jest Woody Allen, ale gdy miał pięć lat jego rodzice się rozstali[3]. Imię Satchel otrzymał z inicjatywy Allena, który chciał uhonorować bejsbolistę Satchela Paige'a. W późniejszym wieku matka zmieniła mu pierwsze imię na Ronan[1].

W 2013 Mia Farrow w wywiadzie dla „Vanity Fair” zasugerowała, że jego ojcem może być Frank Sinatra[15]. Ronan odmówił badania DNA, mówiąc, że Allen „legalnie, etycznie, osobiście był absolutnie ojcem naszej rodziny”[16]. 16 września 2018 w artykule magazynu „New York”, Allen przyznał, że Farrow może być synem Franka Sinatry[17][18].

Ronan Farrow identyfikuje się jako gej[19][20]. Od 2011 pozostaje w związku ze scenarzystą Johnem Lovettem, autorem przemówień Baracka Obamy i Hillary Clinton[21].

Przypisy

  1. a b c Ronan Farrow w bazie IMDb (ang.)
  2. Son Born to Mia Farrow And Woody Allen. The New York Times, 1987-12-19. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  3. a b c d e Rosemary’s Baby. POLITYKA Sp. z o.o. S.K.A.. [dostęp 2016-08-13]. (pol.).
  4. a b c Leah Garchik: Ronan Farrow making mark as diplomat at young age. Hearst Communications, Inc., 2012-05-16. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  5. UNICEF Youth Spokesperson Ronan Farrow heads call for.... [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  6. Ronan Farrow, Reluctant TV Star [online] [dostęp 2018-09-21] (ang.).
  7. Ronan S. Farrow – The Rhodes Scholarships [online], 4 października 2013 [dostęp 2018-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-04].
  8. Ronan Farrow’s MSNBC Show Will Be Called ‘Ronan Farrow Daily’. TheHuffingtonPost.com, Inc., 2014-02-06. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  9. Brian Stelter, How NBC gave up Ronan Farrow's explosive Harvey Weinstein scoop, „CNNMoney” [dostęp 2018-09-21].
  10. New York Times and New Yorker Share Pulitzer for Public Service [online] [dostęp 2018-09-21] (ang.).
  11. Brandon Conradis, Hannity, Kimmel, Farrow among Time's '100 Most Influential', „TheHill”, 19 kwietnia 2018 [dostęp 2018-09-21] (ang.).
  12. Condé Nast, Les Moonves and CBS Face Allegations of Sexual Misconduct [online], The New Yorker, 27 lipca 2018 [dostęp 2022-05-02] (ang.).
  13. Condé Nast, A Sexual-Misconduct Allegation Against the Supreme Court Nominee Brett Kavanaugh Stirs Tension Among Democrats in Congress [online], The New Yorker, 14 września 2018 [dostęp 2022-05-02] (ang.).
  14. Condé Nast, Britney Spears’s Conservatorship Nightmare [online], The New Yorker, 3 lipca 2021 [dostęp 2022-05-02] (ang.).
  15. Jon Swaine: Mia Farrow: Woody Allen's son Ronan 'possibly' Frank Sinatra's. The Telegraph, 2013-10-02. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  16. Ronan Farrow, the Hollywood Prince Who Torched the Castle, „The Hollywood Reporter” [dostęp 2018-01-12] (ang.).
  17. Kate Feldman, Woody Allen hints Ronan Farrow may be Frank Sinatra's son after all – NY Daily News, „nydailynews.com” [dostęp 2018-09-21] (ang.).
  18. Daphne Merkin, After Decades of Silence, Soon-Yi Previn Speaks, „Vulture [dostęp 2018-09-21] (ang.).
  19. NBC’s Ronan Farrow Receives Stonewall Vision Award, „NBC News” [dostęp 2018-09-21] (ang.).
  20. Ronan Farrow Thanks the LGBTQ Community For Being An 'Incredible Source of Strength' [online], www.out.com, 10 kwietnia 2018 [dostęp 2020-08-22] (ang.).
  21. Full transcript: Journalist Ronan Farrow on Recode Decode, „Recode” [dostęp 2018-09-21].

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!