Romuald Cabaj ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim; od 1946 r. był redaktorem wrocławskiej rozgłośni Polskiego Radia, kierownikiem redakcji literackiej (1950-67). Jego debiut prasowy miał miejsce w 1947 roku, książkowy natomiast w roku 19955 (Ballada bolkowska). W latach 1951–1968 był członkiem Związku Literatów Polskich, opiekował się tam młodymi pisarzami. Jest autorem około 1000 audycji radiowych oraz powieści i opowiadań, m.in. Prawdziwe nieprawdziwe (1955), Trzebienie lasu (1967).
Otrzymał nagrodę literacką miasta Wrocławia w 1956 r.
