Rip Taylor

Rip Taylor

Imię i nazwisko	Charles Elmer Taylor, Jr.
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1931 Waszyngton
Data i miejsce śmierci	6 października 2019 Beverly Hills
Zawód	aktor, komik
Lata aktywności	1950–2019

Rip Taylor, właśc. Charles Elmer Taylor, Jr. (ur. 13 stycznia 1931 w Waszyngtonie, zm. 6 października 2019 w Beverly Hills) – amerykański komik i aktor filmowy, telewizyjny, głosowy^[1].

Stał się rozpoznawalny dzięki swojej żywiołowości i ekstrawaganckiej osobowości, w tym dzikich wąsów, peruki i zwyczaju obsypywania siebie (i innych) konfetti^[2][3]. „The Hollywood Reporter” nazwał go „ostoją telewizji i klubów nocnych od ponad sześciu dekad”, który wystąpił w tysiącach klubów nocnych i telewizji^[4].

15 października 1992 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6626 Hollywood Boulevard^[5][6].

Filmografia

Głos

• 1962: Jetsonowie – rożne głosy
• 1979: Scooby Doo podbija Hollywood jako C.J.
• 1986: Oggy i karaluchy jako świnka
• 1987–88: Snorksi – rożne głosy
• 1990: Kacze opowieści. Poszukiwacze zaginionej lampy jako Genie
• 1992: Tom i Jerry: Wielka ucieczka jako kapitan Kiddie
• 1992–93: Rodzina Addamsów jako wujek Fester
• 1993: Garfield i przyjaciele – rożne głosy
• 1994: Świat Bobbiego jako Inkwell
• 2002: Whatever Happened to Robot Jones? jako pan McMcmc
• 2002: Co nowego u Scooby’ego? jako pan Wackypants
• 2003: Scooby Doo i meksykański potwór jako pan Smiley
• 2006: Nowa szkoła króla jako królewski opiekun naukowy / królewski sędzia
• 2005: Podwójne życie Jagody Lee jako przerażający potwór
• 2007: Mroczne przygody Billy’ego i Mandy jako Larry

Seriale

• 1989: Santa Barbara jako Stanley McCloud
• 1989: Santa Barbara jako Sydney Larkin
• 1995: Naga prawda jako tato Jack Judkins
• 2004: Will & Grace – w roli samego siebie
• 2005: Nie ma to jak hotel jako Leo

Filmy

• 1984: Nienasycony (TV) jako przeprowadzający wywiad
• 1992: Kevin sam w Nowym Jorku jako sławna osoba
• 1993: Świat Wayne’a 2 – w roli samego siebie
• 1993: Niemoralna propozycja jako pan Langford
• 1994: Milczenie baranów jako pan Laurel
• 2003: Alex i Emma jako ojciec Poliny
• 2005: Diukowie Hazzardu – w roli samego siebie
• 2006: Jackass: Numer dwa – w roli samego siebie
• 2010: Jackass 3D – w roli samego siebie

Przypisy

1. Rip Taylor. Rotten Tomatoes. [dostęp 2014-01-13]. (ang.).
2. Greg Hernandez: Rip Taylor’s surprisingly serious 'It Ain’t All Confetti' show gets a star-studded launch. GregInHollywood.com, 2010-05-24. [dostęp 2024-09-22]. (ang.).
3. LindseyL. Behr LindseyL., Rip Taylor, madcap comic personality, dies at 88, „The Washington Post”, 7 października 2019 [dostęp 2024-04-03]  (ang.).
4. ChrisCh. Koseluk ChrisCh., Rip Taylor, Flamboyant Comic and Host of ‘The $1.98 Beauty Show,’ Dies at 88, „The Hollywood Reporter”, 6 października 2019 [dostęp 2024-04-03]  (ang.).
5. Rip Taylor. Walk of Fame. [dostęp 2024-09-22]. (ang.).
6. T.L.T.L. Stanley T.L.T.L., Hollywood Star Walk: Rip Taylor, „Los Angeles Times”, 1 lipca 2010 [dostęp 2024-09-22]  (ang.).

Bibliografia

• Rip Taylor (1931–2019) w bazie IMDb (ang.)
• Rip Taylor w bazie Filmweb
• Rip Taylor w bazie Notable Names Database (ang.)
• Rip Taylor w bazie Discogs.com (ang.)

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000046530403
• VIAF: 44078103
• LCCN: no2007065240
• PLWABN: 9810662963705606
• LIH: LNB:Cly2;=B6