Ricky Bell 3 maja 1977 roku został wybranym numerem 1 w drafcie NFL przez działaczy Tampa Bay Buccaneers. Klub w sezonie 1975/1976 nie wygrał żadnego meczu. Bell podpisał z klubem 5-letni kontrakt o wartości 1 200 000 dolarów (najwyższy kontrakt debiutanta w historii NFL)[7][8]. Wybór był uważany za kontrowersyjny, gdyż Tony Dorsett, który trafił do Dallas Cowboys, był uważany za lepszego zawodnika od Bella, jednak wybór Bella nie był niespodzianką, gdyż trenerem drużyny Piratów był trener Bella z uniwersyteckiej drużyny USC Trojans, John McKay. Sezon 1978/1979 był najlepszym sezonem w wykonaniu Bella: pędząc na 1264 jardy oraz doprowadzając klub do triumfu w Dywizji Centralnej, poprowadził ich zarazem do awansu do fazy play-off, a także ich pierwszego zwycięstwa w tej fazie (29 grudnia 1978 roku na wyjeździe z Philadelphia Eagles – 24:17), dzięki czemu awansował do finału National Football Conference, w którym 6 stycznia 1979 roku na wyjeździe przegrał z Los Angeles Rams 9:0, nie awansując do Super Bowl 1979 oraz kończąc tym samym udział w rozgrywkach. W tej fazie pędził 142 jardy na 38 bramek.
2 kwietnia 1991 roku w stacji CBS odbyła się premiera filmu telewizyjnego pt. Triumf serca, opowiadającego o przyjaźni Ricky’ego Bella z niepełnosprawnym fizycznie chłopcem oraz jego walce z chorobą. W rolę Bella wcielił się Mario Van Peebles.
.jpg)
