Studiował ekonomię teoretyczną na stołeczny Uniwersytecie Ekonomicznym. Studia ukończył w 1966, później obronił na tej samej uczelni doktorat. W latach 70. był agentem komunistycznego kontrwywiadu ministerstwa spraw wewnętrznych o kryptonimie „D-209”[1]. Był wieloletnim członkiem Węgierskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej. Od 1966 do 1982 zajmował różne stanowiska kierownicze w departamentach Ministerstwa Finansów, był m.in. dyrektorem jednego z departamentów. W 1982 został wiceministrem finansów, zaś w 1987 zajmował stanowisko ministra. W tym czasie przeprowadził reformę systemu bankowego i podatkowego, co uznawane jest za krok w kierunku gospodarki wolnorynkowej. Między 1988 a 1990 był wicepremierem do spraw gospodarczych.
Po odsunięciu komunistów od władzy przeszedł do sektora bankowego, pełnił funkcje dyrektora zarządzającego i prezesa różnych banków. W 1994 został doradcą premiera Gyuli Horna. W 1996 wszedł w skład jego gabinetu jako minister finansów, urząd ten sprawował do 1998. Po ukończeniu kadencji został przewodniczącym rady dyrektorów banku Inter-Európa Bank i wiceprezesem firmy ubezpieczeniowej Atlasz. Funkcje te pełnił do 2001.
W czerwcu tegoż roku został ogłoszony kandydatem Węgierskiej Partii Socjalistycznej na urząd premiera. W wyborach w 2002 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego[2]. 27 maja 2002 został powołany na urząd premiera, stając na czele koalicyjnego rządu socjalistów i liberałów. W okresie jego urzędowania w 2003 odbyło się referendum akcesyjne, a w 2004 Węgry dołączyły do Unii Europejskiej. W sierpniu tegoż roku podał się dymisji w obliczu groźby rozpadu koalicji rządowej. 29 września 2004 nowym premierem został Ferenc Gyurcsány.
.JPG)
