Putuo Shan (chiń. 普陀山; pinyin Pǔtúo Shān) – górzysta wyspa należąca do Chin, położona na Morzu Wschodniochińskim, w archipelagu Zhoushan, na południowy wschód od Szanghaju, administracyjnie część prefektury miejskiej Zhoushan (prowincja Zhejiang). Rozciąga się na długości 8,6 km i szerokości do 3,5 km, zajmuje powierzchnię 12,76 km². Najwyższy szczyt na wyspie, Foding Shan, wznosi się na wysokość 291,3 m n.p.m.[1]
Putuo Shan stanowi ważne miejsce kultu bodhisattwy Guanyin i zaliczana jest w tradycji chińskiej do czterech świętych gór buddyzmu. Kult Guanyin w tym miejscu datuje się od 916 roku, a w okresie największego rozwoju na wyspie było ponad 80 świątyń, klasztorów męskich i żeńskich, a na wyspie mieszkało ponad 4000 mnichów i mniszek (współcześnie jest ich ok. 500)[2].
Przypisy
- ↑ 任道斌: 佛教文化辞典. 杭州: 浙江古籍出版社, 1991, s. 458. ISBN 978-7-80518-132-5.
- ↑ André Laliberté: Buddhism, Four Sacred Sites of. W: Berkshire encyclopedia of China: modern and historic views of the world's newest and oldest global power. Great Barrington, MA: Berkshire Pub. Group, 2009, s. 230-232. ISBN 978-0-9770159-4-8.
