Prąd znamionowy załączalny (ang. making capacity[1]) - największa chwilowa wartość prądu załączanego, którą łącznik w określonych warunkach i szeregu łączeniowym może załączyć bez trwałego sczepienia się styków oraz bez innych skutków powodujących nieprzydatność łącznika do dalszej pracy[2].
Przypisy
- ↑ IEV ref 441-17-09
- ↑ Praca zbiorowa: Słownik terminologiczny elektryki : Aparaty elektryczne wchodzące w skład urządzeń rozdzielczych, Część 2, Instytut Elektrotechniki – Warszawa 1989.
