Przyczepa

Przyczepa lekka do przewozu psów służbowych

Przyczepa rolnicza

Przyczepa autobusowa Jelcz P01 w barwach poznańskiego MPK

Parowóz na lawecie do transportu ciężkich ładunków

Przyczepa – pojazd bez własnego napędu przystosowany do bycia ciągniętym przez inny pojazd. Używany głównie do transportu rzeczy, rzadziej ludzi.

Przyczepy bywają też czasami zabudowane specjalistycznym wyposażeniem, tworząc pojazdy rekreacyjne, przyczepy turystyczne, a nawet przyczepy mieszkalne z ograniczonymi możliwościami mieszkalnymi, w których ludzie mogą obozować lub przebywać.

Do sprawozdawczości UE przyczepę drogową określono jako pojazd drogowy przeznaczony do transportu rzeczy, przeznaczony do bycia ciągnionym przez pojazd samochodowy transportowy^[1].

Rozróżnia się przyczepy centralnoosiowe (1-osiowe, 2-osiowe zwane tandemami, rzadziej trzyosiowe) oraz z obrotnicą, czyli skrętnym dyszlem (dwu- lub trzyosiowe). Przyczepy lekkie do samochodów osobowych nie posiadają hamulców, cięższe wyposaża się w hamulec najazdowy, natomiast przyczepy do samochodów ciężarowych posiadają pneumatyczny układ hamulcowy.

Prawo polskie

Definicja przyczepy

Ustawa – prawo o ruchu drogowym (dalej: prd) definiuje w:

1. art. 2 pkt 50 – przyczepę – pojazd bez silnika, przystosowany do łączenia go z innym pojazdem^[2];
2. art. 2 pkt 51 – przyczepę lekką – przyczepę, której dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 750 kg;
3. art. 2 pkt 52 – naczepę – przyczepę, której część spoczywa na pojeździe silnikowym i obciąża ten pojazd.

Nie rozróżnia się uprawnień do kierowania pojazdów z przyczepą od liczby osi w przyczepie.

Samochód osobowy a przyczepa

W dowodzie rejestracyjnym pojazdu wyposażonego w hak holowniczy mogą znaleźć się informacje o granicznych masach ciągnionej przyczepy wyposażonej lub niewyposażonej w hamulec najazdowy. Aby odpowiedzieć na pytanie, czy dana osoba może prowadzić dany zespół pojazdów, należy łącznie badać zastrzeżenia dot. prawa jazdy i mas, ponieważ mogą okazać się łącznie niespełnione.

Posiadający prawo jazdy kat. B może ciągnąć przyczepę lekką (art. 6 ust. 1 pkt 6 lit. b ukp).

Może także ciągnąć przyczepę inną niż lekka, o ile dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów nie przekracza 4,25 t, ale tylko po zdaniu dodatkowego egzaminu praktycznego, bez zdania egzaminu DMC zespołu pojazdów może wynosić do 3,5 t (art. 6 ust. 1 pkt 6 lit. c i ust. 2 ukp).

Osoba posiadająca prawo jazdy kat. B+E może ciągnąć przyczepę, jeżeli jej dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 t (art. 6 ust. 1 pkt 12 ukp).

Dodatkowo zgodnie z art. 62 ust. 1 prd rzeczywista masa całkowita przyczepy nie może być większa od rzeczywistej masy pojazdu – o ile dopuszczalna masa pojazdu ciągnącego nie przekracza 3,5 t. Mogłoby to zajść na przykład w sytuacji, w której pusty pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej 3 t, ale masie własnej 1,5 t ciągnąłby załadowaną lawetę o masie rzeczywistej 2 t.

Jednak zgodnie z treścią art. 62 ust. 2 prd – w przypadku ciągnięcia przez samochód ciężarowy o dmc powyżej 3,5 t – rzeczywista masa przyczepy nie może być większa niż 140% rzeczywistej masy tego samochodu.

Zobacz też

Informacje w projektach siostrzanych

Multimedia w Wikimedia Commons

Definicje słownikowe w Wikisłowniku

• przyczepka rowerowa

Przypisy

1. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 70/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy. (CELEX: 32012R0070).
2. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, art. 2 pkt 50 (Dz.U. z 2022 r. poz. 988).

Kontrola autorytatywna (pojazd lądowy):

• LCCN: sh85136804
• GND: 4124547-7
• BnF: 11970750s
• BNCF: 17488
• NKC: ph1083787
• J9U: 987007546208005171

Encyklopedie internetowe:

• БРЭ: 3168370
• NE.se: släpvagn
• Catalana: 0235139, 0207173
• DSDE: anhænger