Przerwa Keelera – szczelina usytuowana w pobliżu zewnętrznej krawędzi pierścienia ASaturna. Jest to druga pod względem wielkości szczelina w tym pierścieniu po przerwie Enckego. Została ona odkryta przez sondę Voyager i nazwana na cześć amerykańskiego astronoma Jamesa E. Keelera, który w 1888 roku zaobserwował przerwę Enckego (choć niekoniecznie jako pierwszy[1]).
Charakterystyka
Przerwa Keelera ma 35–42 kilometry szerokości, jej centrum znajduje się w odległości 136 530 kilometrów od środka planety[2]. Sonda Cassini ukazała fale gęstości po dwóch stronach przerwy, których obserwacja poprzedziła odkrycie małego księżyca. Satelita ten, nazwany Daphnis, krąży po orbicie lekko nachylonej do płaszczyzny pierścieni, wskutek czego pierścień A w pobliżu przerwy nie jest płaski. Zdjęcia wykonane w pobliżu równonocy na Saturnie pokazują, że fale na krawędziach przerwy Keelera wznoszą się nawet ok. 4 km ponad płaszczyznę pierścienia[3].