Joseph von Eichendorff (ur. 10 marca 1788 w Łubowicach koło Raciborza, zm. 26 listopada 1857 w Nysie) był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli niemieckiego romantyzmu. Poeta pozostawił po sobie 608 wierszy, 3 poematy epickie, 9 sztuk teatralnych, 13 nowel i opowiadań oraz jedną powieść. Kilkakrotnie bywał w Prudniku. Po raz pierwszy 23 marca 1804, kiedy przejeżdżał przez miasto do Wrocławia. Następnie w 1813 w celu wstąpienia do ochotniczego Korpusu Lützowa, którym dowodził baronAdolf von Lützow. Jego kolejne wizyty w Prudniku były związane ze szwagrem Eichendorffa von Larischem, który sprawował tu urząd sędziego okręgowego[1]. Od 1992 w Prudniku organizowany jest co roku przez Prudnicki Ośrodek Kultury konkurs recytatorski wierszy Eichendorffa[2], który odbywa się zawsze w pierwszą sobotę czerwca[3].
Szanowni zgromadzeni! To wspaniały skrawek ziemi, to szumiące lasem wzniesienie, na które dziś wszyscy wspięliśmy się. Niektórzy miejscowi oraz przyjezdni zdumieni pięknem tego krajobrazu, w cichym zachwycie nad głębokim i przejrzystym Żabim Okiem, w którego lustrze wody przeglądają się korony drzew oraz wspaniały błękit nieba, spoglądają na nasze cudowne góry. Już sam widok intensywnej zieleni lasów porastających Długotę i Biskupią Kopę ciśnie na język słowa poety: „Kto ciebie, piękny lesie, tak wyniósł do góry?” I gdy wzrok obejmie zieloną, zaciszną dolinę Dębowca oraz Pokrzywnej, kierując się następnie ku majestatycznej Biskupiej Kopie oraz błękitowi Jesioników, wówczas w sercu słychać nieprzemijającą piękną pieśń tak nastrojowo wyśpiewaną przez naszych dzielnych śpiewaków w ten letni wieczór (...) Dzisiaj to wzniesienie, które tak często wśród wędrowców przywodziło na myśl poezję Eichendorffa otrzymało swą koronę poprzez odsłonięcie pamiątkowego kamienia poety, któremu zawdzięczamy te pieśni. Dziś obraz poczciwego, łagodnego Eichendorffa włączono w złote ramy tego krajobrazu.
Następnie przemówił burmistrz Prudnika Paul Lange. Obiecał on staranną opiekę miasta nad obeliskiem. Po zakończeniu jego przemowy, myśliwi, studenci i uczniowie złożyli kwiaty pod pomnikiem. Uroczystość zakończyła się występem kwartetu waltorniowego Kapeli Miejskiej, który wykonał pieśń „Kto ciebie piękny lesie”[3].
Charakterystyka
Pierwszy wers wiersza „Doliny w dali, wzniesienia” na tylnej części pomnikaTablica upamiętniająca przebudowę w 1991
Pomnik został wykonany z granitu. Mierzy 3,20 m wysokości, a za jego podstawę służył skalny cokół o wysokości 1,30 m. Na jego przedniej części umieszczona jest wylana z brązupłaskorzeźba Josepha von Eichendorffa z jego nazwiskiem wyrytym poniżej w kamieniu. Na tylnej części znajduje się pierwszy wers wiersza „Doliny w dali, wzniesienia” oraz rok odsłonięcia – 1911. Po II wojnie światowej i przejęciu Prudnika przez administrację polską medalion z popiersiem poety i słowami jego utworu został zerwany i skuty. W 1991 władze Prudnika wraz z Towarzystwem Społeczno-Kulturalne Niemców na Śląsku Opolskim i miastem partnerskim Northeim, przywróciły dawny wygląd pomnika[3].
Nawiązania i odniesienia w kulturze
Pomnik Eichendorffa na Kobylicy odwiedzali Hirschke i Sibylle – postacie z powieści Lato umarłych snów autorstwa niemieckiego pisarza Harry’ego Thürka, przedstawiającej sytuację Niemców w Prudniku tuż po II wojnie światowej[5].
