Pod moją skórą
Dans ma peau
| Gatunek
|
dramat,
film psychologiczny
|
| Rok produkcji
|
2002
|
| Data premiery
|
27 września 2002
|
| Kraj produkcji
|
Francja
|
| Język
|
francuski
|
| Czas trwania
|
93 minuty
|
| Reżyseria
|
Marina de Van
|
| Scenariusz
|
Marina de Van
|
| Główne role
|
Marina de Van, Laurent Lucas
|
| Muzyka
|
Esbjörn Svensson
|
| Zdjęcia
|
Pierre Barougier
|
| Scenografia
|
Baptiste Glaymann,
Christelle Maisonneuve
|
| Kostiumy
|
Marielle Robaut
|
| Montaż
|
Mike Fromentin
|
| Produkcja
|
Laurence Farenc
|
| Wytwórnia
|
Lazennec & Associés, Canal+, Centre National de la Cinématographie (CNC), Natexis Banques Populaires Images 2
|
Pod moją skórą (fr. Dans ma peau) − francuski film fabularny z 2002 roku, napisany i wyreżyserowany przez Marinę de Van, jej debiutanckie dzieło pełnometrażowe. De Van wystąpiła w filmie także w roli głównej, obok Laurenta Lucasa. Obraz stanowi hybrydę dramatu, horroru z podgatunku "New French Extremity" oraz kina psychologicznego. Fabuła traktuje o obsesji samookaleczania. Światowa premiera Pod moją skórą miała miejsce 27 września 2002 podczas San Sebastián Film Festival w Hiszpanii. 4 grudnia tego roku film zadebiutował na ekranach kin we Francji. Na przestrzeni roku 2003 prezentowany był widzom festiwali filmowych w Europie, Azji, Ameryce Południowej i Środkowej oraz Australii[1]. Film zebrał pozytywne recenzje ze strony krytyków[2][3].
Opis fabuły
Podczas alkoholowej imprezy młoda kobieta, Esther, rani się narzędziem budowlanym. Choć rana jest głęboka, bohaterka nie czuje bólu. Dopiero u schyłku przyjęcia odkrywa, że poważnie się skaleczyła. Od tego momentu życie Esther przewraca się do góry nogami, a ona sama zaczyna odczuwać silną potrzebę okaleczania własnego ciała. Potrzeba przeistacza się w obsesję i przechodzi wszelkie granice. Esther ukrywa swoją żądzę przed ukochanym, zaniedbuje pracę oraz porzuca życie towarzyskie.
Obsada
Recenzje
Odbiór obrazu przez krytykę był zasadniczo pozytywny[2]. Opiniodawcy okrzyknęli Pod moją skórą jako "niepokojący portret psychozy", film prowokujący, "podany z ostrym poczuciem inteligencji". Według Roberta K. Eldera, dziennikarza współpracującego z czasopismem Chicago Tribune, projekt de Van to "urzekający, mocny film, który nie pozwoli być zignorowany"[3].
Nagrody i wyróżnienia
- 2003, Fantasia Film Festival:
- nagroda dla najlepszego filmu międzynarodowego (wyróżniona: Marina de Van)[4]
Linki zewnętrzne
Przypisy
