Urodził się w rodzinie o tradycjach artystycznych, jego ojciec Jan Boel (1592–1640) był grawerem i pośrednikiem w handlu sztuką, wuj Quirin Boel I grawerem, a brat Quirin Boel II (1620–40) – ilustratorem. Nauczycielem artysty był najprawdopodobniej Jan Fyt, ale mógł też wcześniej zetknąć się z Fransem Snydersem. Pod koniec lat 40. XVII wieku podróżował po Włoszech, odwiedzając Rzym i Genuę. Ok. 1650 osiedlił się w Antwerpii, gdzie był mistrzem gildii św. Łukasza. W 1668 przeniósł się na stałe do Paryża i pracował obok innych malarzy flamandzkich pod kierunkiem Charles’a Le Bruna (1619–1690) w Królewskiej Manufakturze Gobelinów (fr.Manufacture des Gobelins). Zmarł w Paryżu w 1674[2]. Jego uczniem był David de Coninck.
Pieter Boel malował głównie martwe natury przedstawiające cenne przedmioty, na ogół wzbogacone przedstawieniami ptaków i zwierząt. Sporadycznie współpracował z innymi malarzami, uzupełniając ich obrazy o wizerunki zwierząt; w czasie pobytu w Paryżu projektował tapiserie.
Antoni Ziemba: Malarstwo flamandzkie doby Rubensa, Van Dycka i Jordaensa : 1608–1678. Warszawa: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita SA : Muzeum Narodowe, 2007. ISBN 978-83-60192-33-7 (Rzeczpospolita). Brak numerów stron w książce
