Pierwszy rząd Viktora Orbána (węg.Első Orbán-kormány) – węgierski centroprawicowy gabinet koalicyjny, złożony z ministrów desygnowanych przez Fidesz, Węgierskie Forum Demokratyczne oraz Niezależną Partię Drobnych Posiadaczy (FKgP), istniejący w latach 1998–2002. Na czele rządu przez cały ten okres stał lider zwycięskiej formacji politycznej w wyborach 1998 – Viktor Orbán.
Historia
Viktor Orbán podczas rozmowy z Tamásem Deutschem, 2000
Gabinet został powołany do życia na skutek wyborów z maja 1998 wygranych przez centroprawicowy Związek Młodych Demokratów – Węgierska Partia Obywatelska (popularnie: Fidesz), który uzyskał 148 mandatów w Zgromadzeniu Narodowym, przystępując do koalicji rządowej z Węgierskim Forum Demokratycznym (MDF, 17 mandatów) i Niezależną Partią Drobnych Posiadaczy (FKgP, 48 mandatów). Koalicja dysponowała większością 213 głosów w liczącym 386 Zgromadzeniu Narodowym. W opozycji wobec rządu znalazły się Węgierska Partia Socjalistyczna (134 mandatów) oraz Związek Wolnych Demokratów (24 mandatów), które w latach 1994–1998 tworzyły koalicję rządową, oraz Węgierska Partia Sprawiedliwości i Życia (15 mandatów)[1].
Gabinet przystąpił do pracy 6 lipca 1998 i przetrwał do 26 maja 2002. 13 ministrów (łącznie z urzędem premiera) desygnował do rządu Fidesz, 4 Niezależna Partia Drobnych Posiadaczy, a jednego – Węgierskie Forum Demokratyczne.
Rząd zakończył pracę 26 maja 2002[2] w wyniku wyborów przegranych przez centroprawicową koalicję. Dwie partie tworzące gabinet: Fidesz i Węgierskie Forum Demokratyczne znalazły się w opozycji wobec socjalistów i liberałów, którzy wrócili do władzy, a Niezależna Partia Drobnych Posiadaczy nie uzyskała mandatów w parlamencie.
