Pierre de Bérulle COI (ur. 4 lutego 1575 w Cérilly, zm. 2 października 1629 w Paryżu[1]) – francuski kardynał, oratorianin i mistyk[1]. Założyciel Kongregacji Oratorium Naszego Pana Jezusa Chrystusa we Francji[2].
Życiorys
Był synem Claude'a de Bérulle'a i Louise Séguier[1]. W młodości został oddany na naukę do jezuitów, którą pobierał w Collège de Clermont i na uniwersytecie paryskim[1]. 5 czerwca 1599 przyjął święcenia kapłańskie[3]. Wkrótce potem został jałmużnikiem króla Henryka IV; piastując tę godność kilkakrotnie odmówił przyjęcia sakry biskupiej[1]. 15 października 1605 sprowadził do Francji pierwszy zakon karmelitanek powstały po reformie Teresy z Ávili[1]. W 1611 roku założył Kongregację Oratorium Naszego Pana Jezusa Chrystusa, na podobieństwo Kongregacji założonej 50 lat wcześniej przez Filipa Neri w Rzymie[1]. Zgromadzenie zakonne zostało potwierdzone przez Pawła V 10 maja 1613 roku bullą Sacrosanctae romanae Ecclesiae, a sam Bérulle został wybrany generałem zakonu we Francji[1]. 30 sierpnia 1627 został kreowany kardynałem prezbiterem, lecz nie otrzymał żadnego kościoła tytularnego[1]. Miał zostać mianowany ambasadorem Francji przy Stolicy Apostolskiej, lecz zmarł w Paryżu, podczas odprawiania mszy[1].
Przypisy