Philip Yorke Gore (ur. 23 listopada 1801 w Dublinie, zm. 25 czerwca 1884) – brytyjski arystokrata i dyplomata, najstarszy syn pułkownika Williama Johna Gore'a (młodszego syna 2. hrabiego Arran) i Caroline Hales, córki Thomasa Halesa, 4. baroneta.
Pracę w dyplomacji rozpoczął w sierpniu 1820, kiedy został attaché ambasady w Sztokholmie. W lutym 1825 objął podobną funkcję w ambasadzie w Paryżu, zaś w czerwcu 1826 w Lizbonie. W latach 1827–1837 był sekretarzem poselstwa w Buenos Aires. Między październikiem 1832 a październikiem 1834 pełnił funkcję Chargé d'Affaires w stolicy Argentyny. Po śmierci swojego stryja w 1837 odziedziczył tytuł hrabiego Arran i zasiadł w Izbie Lordów. 6 maja 1841 został kawalerem Orderu Świętego Patryka.
1 marca 1838 we Freshford w hrabstwie Somerset, poślubił Elisabeth Marianne Napier (zm. 27 kwietnia 1899), córkę generała Williama Francisa Patricka Napiera i Caroline Amelii Fox, córki generała Henry’ego Foxa. Philip i Elisabeth mieli razem dwóch synów i trzy córki:
