Petro Tyszczenko

Petro Tyszczenko

Pełne imię i nazwisko	Petro Hryhorowycz Tyszczenko
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1925 Zaporoże
Data i miejsce śmierci	27 lipca 2012 Zaporoże
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1939–1941 Stal Zaporoże
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1947–1949 Łokomotyw Zaporoże 14+ (0+) 1950 Dynamo Kijów 1 (0) 1951 Torpedo Gorki 28 (0) 1952–1954 Dynamo Kijów 22 (0) 1955 Metałurh Zaporoże 13 (0) W sumie: 78 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1956–1957 Metałurh Zaporoże (asystent) 1958–1959 Metałurh Zaporoże 1960–1964 Burewisnyk Melitopol 1966 Spartak Melitopol 1967–1970 Metałurh Zaporoże (asystent)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Petro Tyszczenko

Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1925 Zaporoże
Data śmierci	27 lipca 2012
Przebieg służby
Lata służby	1941–1946
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	464. Zaporoski Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa bitwa o Dniepr
Późniejsza praca	piłkarz
Odznaczenia

Petro Hryhorowycz Tyszczenko, ukr. Петро Григорович Тищенко, ros. Пётр Григорьевич Тищенко, Piotr Grigorjewicz Tiszczienko (ur. 10 stycznia 1925 w Zaporożu, Ukraińska SRR, zm. 27 lipca 2012 w Zaporożu, Ukraina) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Po ataku Niemiec na ZSRR zgłosił się jako ochotnik do Armii Radzieckiej. Wiele razy był ranny, odznaczony 15 bojowymi nagrodami. Walcząc na froncie doszedł do Bułgarii, gdzie został zdemobilizowany w 1946 roku. W 1947 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Bilszowyk Zaporoże, który potem zmienił nazwę na Łokomotyw. W 1950 został zaproszony do Dynama Kijów. W 1951 bronił barw Torpedo Gorki, ale w następnym roku powrócił do Dynama Kijów. W 1955 przeszedł do Metałurha Zaporoże, w którym zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej w rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1956 do 1957 pomagał trenować Metałurh Zaporoże, a od lipca 1958 do czerwca 1959 prowadził zaporoski klub. Trenował studencką reprezentację ZSRR. W 1960 stał na czele Burewisnyka Melitopol, którym kierował do 1966 (od 1965 nazywał się Spartak).^[1] W latach 1967–1970 ponownie pomagał trenować piłkarzy Metałurha. Przez wiele lat pracował z dziećmi w Szkole Sportowej Metałurh Zaporoże.^[2]

27 lipca 2012 zmarł w Zaporożu w wieku 87 lat.^[3]

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

Dynamo Kijów

• wicemistrz ZSRR: 1952

Sukcesy trenerskie

Metałurh Zaporoże (juniorzy)

• mistrz ZSRR: 1957

studencka reprezentacja obwodu zaporoskiego

• mistrz ZSRR: 1960

studencka reprezentacja ZSRR

• brązowy medalista Mistrzostw Europy: 1962

Burewisnyk Melitopol

• finalista Pucharu Ukraińskiej SRR wśród amatorów: 1962

Metałurh Zaporoże (jako asystent)

• mistrz Ukraińskiej SRR: 1970

Sukcesy indywidualne

• wybrany do listy najlepszych piłkarzy roku w ZSRR: Nr 1 (1952)

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1952
• tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1962
• Order Wojny Ojczyźnianej I i II klasy
• wiele medali bojowych.

Przypisy

1. Пам'ятаємо | Федерація футболу міста Києва
2. Петру Тищенко – 85! - "Металлург" (Запорожье). [dostęp 2015-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
3. Не стало Петра Тищенко - "Металлург" (Запорожье). [dostęp 2015-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-31)].

Bibliografia

• Petro Tyszczenko w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
• Petro Tyszczenko w bazie Football Facts (ros.)
• Petro Tyszczenko w bazie FootBook (ros.)