Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Pełnia

Pełnia Księżyca widziana z Ziemi

Pełniafaza księżyca, podczas której Księżyc znajduje się w opozycji do Słońca, tzn. kiedy Księżyc znajduje się po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce. Dokładniej, pełnia występuje wtedy, gdy długości ekliptyczne Słońca i Księżyca różnią się o 180 stopni[1][2].

Podczas pełni półkula Księżyca skierowana w stronę Ziemi osiąga maksimum oświetlenia, które obejmuje ją prawie w całości, a tarcza Księżyca jest widoczna w przybliżeniu jako koło; jednocześnie przeciwna jego półkula, niewidoczna z Ziemi, jest nieoświetlona. Pomimo że Księżyc w pełni jest 300–500 tys. razy ciemniejszy od Słońca, jego blask utrudnia prowadzenie obserwacji astronomicznych.

Zazwyczaj w jednym miesiącu kalendarzowym występuje jedna pełnia. Istnieją dwa wyjątki od tej reguły: rzadszy – czasami w lutym nie występuje żadna pełnia (ostatnio taka sytuacja miała miejsce w 1999 i 2018 roku[3]) oraz częstszy – w jednym miesiącu mogą wystąpić dwie pełnie. Druga pełnia nosi wtedy nazwę pełni niebieskiego księżyca. Zdarza się to raz na około 2,7 roku.

Jedynie w czasie pełni możliwe jest wystąpienie zaćmienia Księżyca.

Fazą Księżyca przeciwną do pełni jest nów, gdy znajduje się on w koniunkcji ze Słońcem.

Zobacz też

Przypisy

  1. pełnia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-02-28].
  2. Jean Meeus: Astronomical algorithms. Richmond, Va.: Willmann-Bell, 1998. ISBN 0-943396-61-1.
  3. Amy Sayle, A February with no full moon?, [w:] WRAL.com (WRAL WeatherCenter blog) [online], Capitol Broadcasting Company, 10 lutego 2009 [dostęp 2017-03-12] (ang.).
Kembali kehalaman sebelumnya