Patrick Côté w 2008
|
| Pseudonim
|
The Predator
|
| Data i miejsce urodzenia
|
29 lutego 1980
Rimouski
|
| Obywatelstwo
|
Kanada
|
| Wzrost
|
180 cm
|
| Masa ciała
|
77 kg
|
| Styl walki
|
boks tajski, brazylijskie jiu-jitsu
|
| Kategoria wagowa
|
półśrednia
|
| Klub
|
Brazilian Top Team Canada
|
| Bilans walk zawodowych[a]
|
| Liczba walk
|
34
|
| Zwycięstwa
|
23
|
| Przez nokauty
|
10
|
| Przez poddania
|
3
|
| Przez decyzje
|
9
|
| Porażki
|
11
|
- ↑ Bilans walk aktualny na 19 grudnia 2022.
|
Patrick Côté (ur. 29 lutego 1980 w Rimouski) – kanadyjski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), finalista programu The Ultimate Fighter 4 oraz pretendent do pasa mistrzowskiego UFC w wadze średniej. Poza tym, posiadacz pasów mistrzowskich TKO Major League MMA w wadze średniej i półciężkiej oraz Maximum Fighting Championship wagi średniej.
Kariera sportowa
W MMA zadebiutował 3 listopada 2003. 22 października 2004 zadebiutował w UFC, przegrywając z Tito Ortizem na punkty. 6 sierpnia 2005, przegrał z Chrisem Lebenem, niejednogłośnie na punkty. W lutym 2006 został kanadyjskim mistrzem King of the Cage, a w listopadzie doszedł do finału 4. sezonu reality show The Ultimate Fighter, w którym uległ Travisowi Lutterowi[1]. W przeciągu półtora roku, zanotował passę pięciu zwycięstw, zdobywając pas mistrzowski TKO Major League MMA wagi średniej (01.06.2007)[2] oraz notując cztery zwycięstwa z rzędu w organizacji UFC, pokonując m.in. Kendalla Grove'a (UFC 74) oraz Ricardo Almeidę (UFC 86).
25 października 2008 otrzymał szanse walki o mistrzostwo UFC wagi średniej, z Brazylijczykiem Andersonem Silvą. Côté przegrał pojedynek przez TKO wskutek kontuzji kolana w 3[3]. rundzie. W 2010 stoczył dwa przegrane pojedynki, po których został zwolniony z organizacji. Po wygraniu kilku pojedynków na lokalnych, kanadyjskich galach, w 2012 ponownie dostał angaż do UFC. W pierwszym starciu od powrotu przegrał z byłym mistrzem Strikeforce Cungiem Le. W 2014 był głównym trenerem kanadyjskiej drużyny w edycji specjalnej programu The Ultimate Fighter zwanej Nations[4].
W latach 2012–2017 uzyskał bilans sześciu zwycięstw i trzech porażek, wygrywając m.in. z Joe Riggsem i Benem Saundersem oraz przegrywając z Donaldem Cerrone, Stephenem Thompsonem czy Thiago Alvesem - po porażce z tym ostatnim zapowiedział zakończenie kariery sportowej[5].
- 2003-2004: mistrz Kanady TKO Major League w wadze półciężkiej
- 2005: mistrz świata TKO Major League w wadze półciężkiej
- 2006: mistrz Kanady King of The Cage w wadze średniej
- 2006: mistrz Maximum Fighting Championship w wadze średniej
- 2006: finalista 4. sezonu The Ultimate Fighter wagi średniej
- 2007-2008: mistrz świata TKO Major League w wadze średniej
Przypisy
Linki zewnętrzne
.jpg)
